เรื่องผีๆ

     เรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้วนะครับ สมัยเด็ก แม่ของผมเสียไปตั้งแต่ผมอายุได้ปีกว่าๆ เท่านั้น หลังจากแม่ผมเสีย ผมก็ไม่สามารถกินนมคนอื่นได้ นมผง หรือนมอะไรก็แล้วแต่ ถ้ากินเข้าไปแล้วผมก็จะอ้วกออกมาทันที ในที่สุดผมก็ผอมจนเหลือแต่หนังติดกระดูก ทำให้พ่อผมจนปัญญาที่จะหาทางช่วยผม จนในที่สุด แม่นาง แม่ของ ออย เพื่อนแถวบ้าน แกอุ้มผมขึ้นมากอดไว้ แล้วพูดกับผมที่กำลังร้องไห้อยู่ว่า ‘กินนมของแม่ก็ได้นะ ถ้าเจ้าอยากกิน แม่ก็คงให้เจ้าได้เพียงเท่านี้ จากนี้ไปก็ต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมแล้วล่ะ..’ ปรากฏว่าผมดูดนมของแกเข้าไปพร้อมกับหลับสนิท พ่อผมดีใจเป็นอย่างมาก ทำให้ในที่สุดผม กับออย ก็ต้องกินนมแม่คนเดียวกัน อย่างบางครั้งผมร้องไห้ตอนดึก พ่อก็จะอุ้มผมวิ่งไปบ้านแม่นางเป็นประจำ ซึ่งพ่อผมจะสอนผมอยู่เสมอว่า แม่นางก็เปรียบเสมือนแม่แท้ๆ คนหนึ่ง และออยก็เหมือนเป็นน้องสาวของผมด้วย (ผมเกิดก่อนออย 6 เดือน) ครอบครัวของผมจะเรียกบ้านของออยว่า บ้านเล็ก เพราะเวลามีกับข้าวอะไร ผมก็จะเอาไปส่งที่บ้านของออยเสมอ บางวันผมก็ไปนอนอยู่ที่นั่นเป็นเพื่อนออย เวลาที่พ่อกับแม่ของออยไปนอนในไร่ในนา จนถึงตอนที่ผมขึ้น ป.2 แม่นางก็ได้จากไป