เรื่องผีๆ

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นกับพี่สาวของเมื่อหลายปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่ของผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งชั้นปีที 2 ซึ่งก็ได้ย้ายหอพัก โดยไปเจอหอพักหนึ่ง ซึ่งเก่า และไม่ค่อยมีคนพัก แต่มันก็ดีที่เงียบสงบ เพราะพี่สาวผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว หลังจากที่ได้ย้ายเข้าหอพักเพียง 2-3 วัน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ในสมัยที่เรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่กรุงเทพมหานครนั้น เนื่องจากตามปกติแล้ว นักศึกษาปี 1 จะพักหอในกัน แต่พอขึ้นปี 2 ก็จะพากันออกไปพักที่หอนอก ซึ่งพี่สาวผมเองก็เช่นกัน  พี่สาวผมนั้นตัดสินใจเสาะหาหอพักไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งได้เจอหอพักแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่ไกลมากนัก เดินทางค่อนข้างจะสะดวก ถึงหอพักจะสภาพเก่าไปหน่อย คนพักค่อนข้างน้อย แต่พี่สาวผมก็เลือกที่จะพักอยู่ตามลำพังไม่ได้คิดมากอะไร แถมยังรู้สึกดีใจอีกต่างหากเพราะแกเองก็เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียวอยู่แล้ว ถ้ามีเพื่อนมาพักอยู่ด้วย มีหวังไม่ได้อ่านค้นคว้าหนังสือตำราได้อย่างเต็มที่แน

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งชั้นปีที่ 2 เราก้ไปเรียนตามปกติ เลิกเรียนก็กลับหอพัก ซึ่งก้อยู่ใกล้ๆกับมหาวิทยาลัยนั่นแหละค่ะ เรากลับหอ แล้วก็นอนเล่นโทรศัพท์จนหลับไป และหลังจากนั้นเอง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านรังสิต และหอพักเราอยู่หน้ามหาวิทยาลัยตรงข้ามกับสนามฟุตบอล ซึ่งหอนั้นเราเคยได้ยินเรื่องราวหลอนๆผ่านๆหูมาแล้วบ้าง จากรุ่นพี่ที่รู้จักและได้ยินจากคนที่เดินสวนกันบ้าง!!! แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่ใช่เราไม่เชื่อนะ แต่เรื่องแบบนี้เราเชื่อ100% เพราะเราเป็นคนมีเซ้นส์ระดับกลางๆ เจอมาเยอะ ผ่านมาเยอะ เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียนเวลาประมาณใกล้ห้าโมงเย็นเราก็กลับหอพักตามปกติ แล้วนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอน  เล่นไปเล่นมาเราก็ง่วงแล้วเผลอหลับไป หลับไปได้สักพักเราก็รู้สึกจุกๆ แน่นๆหายใจไม่ออกและจู่ๆก็มีมือใครไม่รู้มากอดเราทางด้านหลัง!!!!!!(เรานอนตะแคงหันหลังให้ห้องน้ำ) เวลานั้น

       วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย วันนั้นเป็นวันสุดสัปดาห์ของการเรียน ผมได้ลืมการบ้านไว้ที่ห้องเรียน ผมจึงได้นั่งแท็กซี่ไปโรงเรียน เพื่อที่จะไปเอาการบ้านมาทำในวันหยุด ผมไปถึงโรงเรียนก็ได้ขออนุญาตยามเข้าโรงเรียน ก้าวแรกที่เดินเข้าไปในโรงเรียน น่ากลัวมาก หลายๆคนคงจะรู้อยู่แล้วว่าที่โรงเรียนตอนกลางคืนมันน่ากลัวขนาดไหม และเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เหตุการณ์นี้เกิดเมื่อปี 2558 วันนั้นเป็นวันศุกร์ผมลืมการบ้านและของไว้ในห้องเรียน ซึ่งผมเดินทางจากบ้านมาโรงเรียนโดยแท็กซี่ซึ่งเวลานั้นประมาณ 5ทุ่มกว่าๆ พอมาถึงหน้าโรงเรียนก็ต้องเดินเข้าไปต่อ ก็ได้ขออนุญาตน้ายามเข้าโรงเรียน แกก็ให้เข้าเพราะเป็นคนคุ้นเคยกัน ระหว่างเดินเข้ามาหลอดไฟข้างทางประมาณ 3-4หลอดมันเกิดติดๆดับ ผมไม่ได้สนใจ พอเดินมาได้ระยะหนึ่งก็มีความผิดปกติ เสียงแมลงที่ดังตามทางหรือในโรงเรียนก็เงียบหมด อากาศที่ร้อนอบอ้าวกลับเยือกเย็น ผมเดินมาถึงระหว่างตึก 2ตึก (ตึก1กับตึก2) ซึ่งต

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเป็นช่วงฝึกงานของ ฝึกใกล้จะเสร็จแล้ว โดยมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่ด้วยกันกับเรา เวลาจะไปไหนทำอะไร จะไปด้วยกันตลอด มีอยู่วันหนึ่งเรากับเพื่อนก้ได้ไปทำงานกันตามปกติ และได้กลับห้องกันตอนเย็น กลับมาถึงห้องเราจึงล้มตัวลงนอน เพราะง่วงนอนมาก ส่วนเพื่อนเราได้ไปอาบน้ำ เราก็กึ่งหลับกึ่งตื่น และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนเช้าเราก็ออกไปทำงานเหมือนเช่นเคย เย็นกลับห้อง เราก็รู้สึกว่าอยากนอนมากเลย ดูเวลาประมาน 5 โมงเย็นเราก็ตัดสินใจนอนเลยค่ะ ก็คนมันง่วง นอนไปสักพักรู้สึกหลับๆตื่นๆ ได้ยินเสียงเพื่อนบอกว่าจะไปอาบน้ำ ตอนนั้นเราเข้าใจว่าตัวเองตื่นแล้วด้วยซ้ำ เเล้วอยู่ดีดี เราก็รู้สึกว่ามือเท้าเรามันเย็นๆ ตัวเเข็งไปหมดขยับไม่ได้เลย พยายามจะขยับตัวเองหลายครั้งเพราะนอนตะแคงอยู่คิดว่านอนทับแขนตัวเองเลยเป็นแบบนี้ สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมาลูบขาแล้วก็ลูบมาเรื่อยๆจนถึงเอว เราก็หลับตาปี๋เลย เพราะไม่อยากเห็นว่ามันคืออะไรรู้สึกว่ามันจ้องหน้าเราอยู่ พยายา

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ซึ่งสนิทกันมาก แต่พอพวกเราเรียนจบ ป.6 ก็ได้แยกทางกัน โดยเพื่อนของเราได้ไปอยู่กับพ่อแม่ที่ชลบุรี ส่วนเราได้ไปเรียนต่อที่เชียงใหม่ จนมีอยู่วันหนึ่ง ย่าของเพื่อนเราได้ป่วยเข้าโรงพยาบาล เพื่อนเราจึงได้กลับมา เราก็ได้กลับมาเหมือนกัน เพราะด้วยความที่อยากเจอเพื่อน โดยวันนั้นเพื่อนมันได้ชวนเราไปนอนเป็นเพื่อน เพราะพ่อได้ไปนอนเฝ้าย่าที่โรงพยาบาล เราก้ตอบตกลงไป และหลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก้เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรามีเพื่อนที่สนิทกันมากๆคนหนึ่ง เราชอบเรียกมันว่า "อีแห้ง" เพราะมันผอมและตัวเล็กมาก พอจบป.6 มันก็ตามไปอยู่กับพ่อแม่ที่ชลบุรี มันกลับมาบ้านย่าแค่ 2ครั้งในรอบ 6 ปี ละวันหนึ่ง มันบอกพรุ่งนี้จะกลับบ้านย่าเพราะย่าไม่สบาย แต่อยู่แค่ 3 คืน ก็กลับแล้วเพราะใกล้จะสอบเราก็ลังเลอยู่ว่า จะกลับบ้านมั้ย เราเรียนเชียงราย แต่เป็นคนลำปาง แต่เพื่อนกลับมาทั้งทีอยากเจอ เลยกลับบ้าน มันบอกให้ไปนอนเป็นเพื่อนหน่อยยายไ

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เหตุการณ์นี้ผมได้เจอเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นผมกับเพื่อนๆได้ไปเที่ยวกันที่ประเทศพม่า ไปกับ 7คน โดยเพื่อนผม 6คนมันเป็นแฟนกัน ก็จะนอนด้วยกัน 3คู่ ก็คือ 3 ห้อง ส่วนผมได้นอนคนเดียว ผมก็ไม่ติดขัดอะไรเพราะเพื่อนมากันเป็นคู่ พอได้เข้าห้องไปนอน เหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อประมาณ 5ปีก่อน ผมและเพื่อนๆในกลุ่มตกลงไปเที่ยวที่พม่าในช่วงปีใหม่ ก๊วนผมก็ไปกัน 7คน ชาย4 หญิง3 ไปกันเป็นคู่ๆยกเว้นผม เราไปถึงประมาณเกือบๆเที่ยงก็หาไรกินกัน พอกินเสร็จก็เที่ยวรอบเมือง ช็อปปิ้ง ไหว้พระ ทำบุญดูเวลาอีกทีก็เกือบๆจะ 5โมงเย็นละ เลยตกลงกันว่าจะค้างที่นี้เลยก็เลยให้พี่ที่นำเที่ยวไปเปิดโรงแรมกัน ที่นี่มี คาสีโนด้วย ก็ตกลงกันเปิด 4ห้อง ผมได้ห้อง 207 ส่วนเพื่อนๆได้ 201-203 ของผมแยกมาคนเดียวเพราะห้องเต็มหมดก็ไม่เป็นไรเก็บกระเป๋าออกมาหาไรกินกัน กินเสร็จคนอื่นๆก็ขอไปเสี่ยงโชคกันส่วนผมก็นั่งจิบกาแฟคนเดียวที่คาเฟ่ในโรงแรม พอทุกคนออกมากันหมดก็แยกย้ายไปนอนกัน ผมนอนไม่ค่อยหลับน่าจะเพราะกินกาแฟไป เลยเปิด

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเราได้ไปเที่ยวที่ตลาดนัดขวัญเรียม ซึ่งก็มีของกินเยอะแยะมากมาย และยังมีวัดที่สวยงามอีกด้วย เที่ยวเสร็จเราก็กลับหอพัก มีอยู่วันหนึ่ง เราก็ได้ฝันอะไรที่แปลกๆและน่ากลัวมาก ซึ่งสถานที่ที่เราฝันถึงก็คือพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...หลังจากที่เรากลับมาจากหนองคาย หอพักเราอยู่แถวรามคำแหง เช้ามาเราก็ไปเที่ยวตลาดนัดขวัญเรียม กลับมาห้องก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนเวลาล่วงเลยไป วันที่ 4 เราตกใจตื่นขึ้นมาเพราะความฝันของเราเองที่มันแปลกเอามากๆ เราฝันว่า เรานั่งรถเมล์ไปตลาดน้ำขวัญเรียมเราลงจากรถเมล์มาฝั่งตรงข้ามวัดบำเพ็ญใต้ ตอนนั้นในฝันเป็นช่วงเย็นเราเดินขึ้นสะพานลอยและเดินเข้าตลาดไป สภาพตลาดน้ำขวัญเรียมเหมือนกับในสมัยก่อนไม่มีผิดที่เรามักจะเห็นตามละครย้อนยุคชาวบ้านที่เห็นในฝันจะนุ่งโจงห่มแถบกันหมด พายเรือขายสินค้ากัน เราก็ได้เดินเที่ยวตลาด จนไปถึงพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่ง คล้ายจวนผู้ว่าในสมัยก่อนที่มีลายฉลุไม้เราก็เดินเข้าไปภายในโถงชั้นล่างตกแต่งแบบร่วมสมัย

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องเกิดขึ้นเมื่อหลายปีที่แล้ว ตอนนั้นเราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเราก็ได้เช่าหอพักอยู่ซอยข้างมหาวิทยาลัย เราจะมีเพื่อนคนหนึ่งที่อยู่หอเดียวกัน แต่เพื่อนเราอยู่ชั้นที่4 ส่วนเราอยู่ชั้นที่5 ทุกๆวันเราจะไปนอนเล่นที่ห้องเพื่อน และค่อยกลับขึ้นไปนอน จนมีอยู่วันหนึ่งเราก็ไปนอนเล่นห้องเพื่อนตามปกติ และก็กลับขึ้นห้องนอน หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...สมัยเรียนเราจะอยู่หอพักซอยข้างมหาวิทยาลัยเราอยู่ตึกเดียวกับเพื่อน แต่คนละห้อง เพื่อนอยู่ชั้น 4 เราอยู่ชั้น 5 ก่อนนอนเราก็ชอบไปนั่งเล่นห้องเพื่อน พอง่วงค่อยขึ้นมานอน คืนนั้นเราก็กลับมานอนห้องปกติ และตื่นประมาณ 7 โมงเช้าลืมตาขึ้นมา เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ปลายเตียง ตัวใหญ่ ๆ ใส่เสื้อยืด ใส่แว่น เราก็ตกใจว่า เฮ้ย ใครมานั่งอยู่ปลายเตียงแต่ในใจตอนนั้นคือรู้สึกได้ว่าไม่ใช่คน แล้วก็คิดอีก หรือว่าเราจะตาฝาด เลยเอาเท้าไปเขี่ยหลังเค้า เขี่ยไปเป็นเนื้อนิ่ม ๆ แบบคนเนี้ยแหละตอนนั้นคือแบบ อีกแล้วเหรอวะ (คือช่วงอยู่หอ เ

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเราก็ทำงานเป็นปกติ และทุกๆวันเราจะไปซื้อลูกชิ้นที่หน้าเซเว่น โดยวันนั้นเราก็ได้ไปซื้อลูกชิ้นตามปกติ และก็มีวัยรุ่นหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาถามทางกลับบ้าน ซึ่งเนื้อตัวมอมแมมมาก เราจะอาสาไปส่งก็กลัว เพราะทางมันน่ากลัวและมืดมาก และหลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เราออกไปซื้อลูกชิ้นทอดหน้าเซเว่นทุกๆวันเวลาประมาณ 4-5ทุ่ม จนวันนั้นมีสิ่งที่ผิดปกติคือ มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินมาหน้าเซเว่น เพื่อหาทางกลับบ้านแต่เธอมอมแมมมาก (แต่จะบอกว่าที่หมู่บ้านเราเปลี่ยวมาก 2-3ทุ่มคนก็นอนหมดแล้ว ที่ๆมีแสงสว่างที่มีคนก็คือเซเว่นอย่างเดียว) เขามาขอทางกลับบ้าน เขาใส่กางเกงบอลสีดำ เสื้อขาวลายการ์ตูน สะพายกระเป๋าหมีสีน้ำตาล เดินมาถามแม่ค้าร้านลูกชิ้นที่เรากำลังซื้ออยู่ว่า “ป้าคะ พาหนูไปส่งได้ไหม หนูเดินเล่นมาแล้วหลง” ป้าแกก็ถามกลับไปว่า “มาจากไหนล่ะหนู” หญิงสาวก็ตอบกลับไปว่า “หนูมาจากในตัวเมืองค่ะ” ซึ่งมันแทบเป็นไปไม่ได้เลยว่าหญิงสาวจะเดินมาคนเดียวถึงหมู่บ้

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเจเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งก็เช่าหอพักแถวๆนั้น โดยหอพักจะมี 30 ห้อง แต่ตอนนั้นมีคนอยู่แค่ 3 ห้อง นอกนั้นกลับบ้านกันหมด เนื่องจากเป็นช่วงปิดเทอม วันหนึ่งเพื่อนชวนเจออกไปหาอะไรกิน โดยที่ต้องไปด้วยกัน ก็จะไม่มีใครเฝ้าห้อง แต่เพื่อนของเจมันดันปากไม่ดี ไปพูดลอยๆว่าใครว่างก็มาเฝ้าห้องให้หน่อย และนั่นก็คือต้นเหตุของเรื่องนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...สมัยเจเรียนอยู่ปี 3 มีวิชาหนึ่งที่เจต้องลงเรียนซัมเมอร์ เจอยู่หอพักกับเพื่อนสองคนซึ่งหอพักที่เจอยู่มีทั้งหมด 30 ห้อง แต่มีคนอยู่แค่ 3 ห้อง คือห้องเจ ห้องแม่บ้านและห้องอาจารย์หอพัก ที่เหลือกลับบ้านกันหมดเพราะเป็นช่วงปิดเทอม ค่ำๆประมาณสองทุ่ม เพื่อนมันหิวข้าว เลยชวนเจไปซื้อข้าวที่หน้ามหาวิทยาลัย เจบอก “ไปคนเดียวไม่ได้หรอ ไม่มีใครเฝ้าห้อง กุญแจห้องพังหว่ะ ล็อกไม่ได้” เพื่อนมันก็เซ้าซี้จนต้องไป เจเลยหยิบของที่มีค่าออกไป แต่ก่อนไปเพื่อนมันดันพูดว่า “อ้าว! ใครว่างก็มานั่งเฝ้าห้องให้ด้วย” เจด่ามันทันที “ปากหมาแล

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมา 10 กว่าปีแล้ว ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ชั้นปีที่1 ซึ่งทางมหาลัยเขาให้พักหอในกันทุกคน พออยู่ไปได้นานพอสมควร ผมก้เริ่มออกไปกินเหล้าที่หอของรุ่นพี่ เป็นหอนอกนะครับ จนมีอยู่วันหนึ่งผมก็ได้ออกไปกินเหล้าตามปกติ แต่ผมต้องกลับหอก่อน 5 ทุ่ม เพราะเขาต้องเช็คชื่อ ผมก็ขี่มอเตอร์ไซค์กลับตามปกติ และเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อปี 2550 ผมเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดแพร่ปี 1 ทุกคนต้องพักหอในครับ วันเกิดเหตุน่าจะประมาณเทอม 2 ผมก็เริ่มออกไปหากินเหล้าตามหอรุ่นพี่ที่นอกมหาวิทยาลัยได้บ้างแล้ว คืนนั้นก็ปกติ ออกไปกินเหล้า แล้วก็กลับเข้ามหาลัยประมาณสี่ทุ่มเพราะต้องมาให้ทันที่ชั้นเช็คชื่อตอนห้าทุ่ม ตอนกำลังขี่รถกลับมาดีๆ ก็เจอกับลุงขายไอติมจอดรถอยู่ตรงสามแยกเข้าหอชาย (เลยไปเป็นหอหญิง)ผมก็เลยจอดรถทักแกว่าดึกป่านนี้ทำไมลุงยังไม่กลับบ้านอีก หรือเมาจนกลับไม่ไหว(แกชอบมากินเหล้ากับลุงอีกคนที่ขายอาหารในมอ)แกก็ไม่ตอบ ยิ้มอย่างเดียว แถมกวักมือเรีย

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เชาเล่าว่า...เราเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯมาได้สักพัก มีอยู่วันหนึ่ง เพื่อนสาวของเราได้มาเที่ยวหา โดยเราได้นั่งรถไปรับเพื่อนที่อนุฯ ซึ่งก็มีเพื่อนอีก 2 คนที่นั่งตกปลารอเราอยู่ที่สะพานพระราม 7 เราก็ไปรับเพื่อนกว่าจะกลับถึงก็ประมาณ 4 ทุ่มแล้ว พอไปถึงพวกเราก็นั่งตกปลา และ ปาร์ตี้ไปพร้อมกัน ระหว่างทางเดินที่จะกลับห้องพัก เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาศึกษาต่อมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ทีนี้เพื่อนสาวของเราจะเข้ามาเที่ยวหา เราก็นั่งรถจะไปรับเพื่อนที่อนุสาวรีย์ชัย โดยมีเพื่อนอีก 2 คนนั่งรอตกปลาอยู่ที่ใต้สะพานพระราม 7 ตอนนั้นเป็นเวลา 2 ทุ่มหน่อยๆ กว่าจะนั่งรถไปรับเพื่อน-นั่งรถกลับ คนใน กทม. น่าจะรู้ดีว่ามันเสียเวลาอยู่ในรถเมย์ยาวนานมากแค่ไหน หลังจากเจอเพื่อนแล้ว เราก็นั่งรถเมย์กลับมาด้วยกันตอนนั้นก็ประมาณ 4ทุ่มกว่า เราทั้งคู่หอบหิ้วขนม มาลงที่ป้ายจรัญสนิทวงศ์ 97(ซอยนี้โจรชุกชุมมาก มาในคราบถามทางโดนละเข็ดเลย)ระหว่างที่เดินไปหาเพื่อนก็ไม่มีอะไร เฮฮาปาตี้ ตกปลาได้บ

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าองบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ วันหนึ่งผมได้เข้าไปหาเพื่อนที่กรุงเทพฯ และผมก็ได้ออกไปหาถ่ายรูป ผมเป็นคนชอบถ่ายรูปนะครับ ผมเดินถ่ายไปเรื่อยๆ จนไปเจอหญิงสาวคนหนึ่งสวยมาก ผมก็ได้เดินเข้าไปพูดคุยด้วย และอาสาไปส่งผู้หญิงคนนั้น หลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า... ผมเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปโน้นนี้นั้นเรื่อยเปื่อย วันหนึ่งผมได้เข้าไปหาเพื่อนที่อยู่กรุงเทพ ผมก็ไปหาเพื่อนคนนี้อยู่เรื่อยๆ เวลาประมาณ 4 ทุ่ม โดยประมาณผมก็ออกไปหาที่ถ่ายรูปสวยๆตามสไตล์ จนไปถึงสะพานพระราม9 ในขณะที่ผมถ่ายรูปอยู่ก็บังเอิญไปเจอหญิงสาวคนหนึ่งหน้าตาน่ารักประมาณหนึ่งผิวขาวนวลๆ ผมสั้นใส่แว่นสะพายกระเป๋ายืนอยู่(สเปคเลย) ก็เลยเข้าไปสนทนาด้วยสักพัก แล้วน้องเขาก็บอกว่าจะกลับหอแล้วผมเลยถามไปว่าแล้วกลับยังไงล่ะครับ ให้ผมไปส่งไหมแล้วเขาก็ให้ผมไปส่งจากนั้นพอถึงหอผมก็ไม่ได้ถามอะไรมากมายครับก็เลยพูดแค่ว่าพรุ่งนี้ไปกินข้าวกันไหมเดี่ยวผมมารับ ผมมาจากต่างจังหวัดไม่ค่อยม

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นแฟนผมท้อง ก็ได้เข้าโรงพยาบาล ซึ่งห้องที่แฟนผมได้คือชั้นที่4 เป็นเป็นคนที่ติดบุหรี่มาก จะต้องสูบบ่อยๆ ผมจึงได้ลงมาสูบบุหรี่ที่ชั้น2 ซึ่งชั้นนี้มันมืดและเงียบมาก หลังจากที่ผมสูบบุหรี่เสร็จ กำลังจะกลับขึ้นชั้น4 เหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง คือตอนนั้นแฟนผมท้อง ก็พักฟื้นที่ห้องพิเศษที่ชั้น4 แต่ผมเป็นคนติดบุหรี่จัด จึงชอบกดลิฟท์ลงมาสูบที่ชั้น2 บ่อยๆจนวันที่2 ผมก็ทำแบบเดิมอีก แต่พอตอนขากลับนี้สิครับ ผมก็ขึ้นลงคนเดียวปกติไม่มีอะไรพยายามไม่นึกถึงผี ตอนนั้นผมก็กดลิฟท์จะกลับไปที่ชั้น4 ในลิฟท์มีผมคนเดียวแต่จู่ๆลิฟท์กลับจอดที่ชั้น2 ไอ้เราก็นึกว่ามีคนกด ก็ไม่เอะใจอะไรแต่พอเปิดแค่นั้นแหละ เชี่ยแม่รง!!! ปิดแทบไม่ทัน  ทั้งชั้นปิดไฟมืดหมดไม่มีแม้แต่ไฟทาง แล้วใครมันจะกด ขึ้นมาได้ ก็นั่งคิดอยู่นานว่าหรือจะมีคนกดแต่ลิฟท์อีกฝั่งนึงเปิดเลยขึ้นไปก่อนแล้ว แต่แปลกตรงที่มืดแบบนั้นใครจะไปรอลิฟท์ พอคิดก็เครียดเลย

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเราได้ย้ายห้องไปอยู่ที่ใหม่ โดยมีพี่อีกคนหนึ่งอยู่ด้วย เรา 2 คนก็ได้ย้ายข้าวของเข้าห้องใหม่กัน คืนแรกที่เรา 2 คนได้อยู่ก็ปกติดีไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนมาคืนที่ 2 เหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เราพึ่งย้ายห้องใหม่​ เพราะอยู่ใกล้ที่ทำงาน​ ห้องอยู่ชั้น3​ มีเราและพี่คนหนึ่ง​อยู่ด้วยกันวันแรกที่ย้ายมาก็ไม่มีอะไร​ วันที่สองเราเริ่มได้ยินเสียงคนเดินคนวิ่ง​ อยู่ชั้นบน​ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรเพราะคิดว่ามีคนอยู่​ชั้นบน​ เราเลิกงาน4ทุ่ม​ นอนตีหนึ่ง ตีสอง ​ก็ยังได้ยินเสียง​ ได้ยินแบบนี้ทุกคืน​ เราสงสัยว่าคนอะไรวิ่งเดินทำไมเวลานี้​เราเลยขึ้นไปดูและเห็นว่ามีประตู2บาน บานหนึ่งเป็นห้องอีกบานถ้าเปิดประตูก็เป็นดาดฟ้า​ถ้าเปิดไปดาดฟ้าก็จะมีห้องใต้หลังคา3ห้อง​เราก็คิดว่าคงไม่มีอะไร​ อย่างน้อยก็มีคนนอนชั้นบน​ นานๆเข้าได้ยินเสียงของตกบ้าง​เสียงเหมือนลูกแก้วกลิ้ง​ เสียงยกโต๊ะยกเก้าอี้​ เราเลยไปบอกเจ้าของหอ​เพราะมันรบกวนคนอื่น​ เจ้าของหอบอกว่าไม่มีคนอยู่ชั้นบน​ ห้องน

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นพี่สาวของเราได้ไปเช่าชุดครุยที่ร้านแห่งหนึ่งเพื่อเตรียมตัวรับปริญญา แต่ก่อนที่จะรับจริงก็ต้องซ้อมรับก่อน เราก็ได้ไปกับพี่เราเพราะจะได้ช่วยอะไรได้ พอซ้อมเสร็จก็กลับกัน โดยแขวนชุดครุยไว้ที่เบาะ แล้วหลังจากนั้นไม่นาน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 8-9 ปีที่แล้ว…ลูกพี่ของเราหรืออิเจ้าของลอกอินสุดเกรียน เขาจะเข้ารับปริญญาค่ะตัวเขาไปเช่าชุดครุยจากร้านๆหนึ่งมา เช่าอย่างเดียว ไม่ใช่เช่าตัดเพราะฉะนั้น มันอาจเป็นมือ 2 ยันมือ 10 เพราะสถาบันนี้ไม่เคยเปลี่ยนรูปแบบชุดครุยมานานแล้ว…วันซ้อมเขาจะต้องไปซ้อมที่สถาบัน เราไปด้วยเพราะต้องการไปช่วยเขาถือของเหตุการณ์ก็ปกติดี ไม่มีอะไร…ตอนเย็นๆ ยังแอบย่องหลบพี่ยามขึ้นไปดูศาลในห้องน้ำหญิงกันเลยจ้าาา 555สรุปไม่เจออะไร แต่บรรยากาศหลอนสุดๆ จนกระทั่งขากลับ พี่เขาแขวนชุดครุยไว้ตรงที่เกี่ยวตรงเบาะหลังชุดครุยก็จะห้อยอยู่ด้านหลังเบาะ ของเขาพอดี (นึกภาพตามนะคะ)ส่วนตัวเรา นั่งเบาะหน้า

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เมื่อหลายเดือนก่อน เรากับแฟนได้ไปเที่ยวที่ต่างจังหวัด โดยที่เราก็หาห้องพักหรือโรงแรมที่ถูกๆอยู่ เพราะต้องการที่จะประหยัดเงิน เราก็ไปได้ที่พักแห่งหนึ่ง ซึ่งดูจากภาพแล้ว สภาพห้องโอเคมาก พอไปถึงที่พักจริงๆแล้ว รับไม่ได้ เรากับแฟนเข้าไปอยู่คืนแรก เหตุการณ์แปลกๆก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อปีที่แล้ว เราและแฟนพากันไปเที่ยวจังหวัดหนึ่ง เราเลยหาโรงแรมหรือห้องพักถูกๆเพื่อเข้าพักชั่วคราว(ประหยัดเงิน) ตอนนั้นเราจองที่พักจากหน้าเว็บ ภาพห้องนอนสวยมากก ตอนนั้นรู้สึกโอเคมากๆเลยตัดสินใจเข้าพักกับที่นี้ จากนั้นพอเราไปถึงที่พักจริงๆ ที่นั่นก็มีลักษณะเป็นเหมือนห้องแถวอ่ะ แล้วมีบันไดแคบๆเพื่อเดินเข้าไปแต่ละห้อง(เหมือนห้องร้างอ่ะ) แต่ว่าแต่ละห้องก็มีคนอยู่นะตอนแรกที่เราเข้าพักเราก็รู้สึกไม่ประทับใจละเพราะมันค่อนข้างหน้ากลัว แต่จะทำไงได้อุส่าห์จ่ายตังไปแล้วเนอะ คืนแรก ตอนเราเข้าไปในห้อง เรากับแฟนก็มองไปรอบๆห้อง แล้วเราทั้งสองคนก็รู้สึกว่าห้องนี้เหมือนมีคนอยู่ๆแล้ว เพราะมันมีของใช้เป็นพวกแชมพูอะไรท

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีพอสมควร ตอนนั้นเรากำลังจะเข้าศึกษามหาวิทยาลัยชั้นปีที่ 1 ทางมหาวิทยาลัยต้องการให้นักศึกษาปี1 อยู่ในหอเครือเดียวกัน แต่ตอนนั้นเราได้ไปเที่ยวอยู่ที่ต่างจังหวัด ซึ่งหลายๆคนเขาก็หาหออยู่กัน พอเรากลับมาเราก็ไปหาหออยู่ ก็ไปเจอที่หนึ่งโอเคมาก เราก็ได้อยู่ที่นั่นไป 2 เดือน ก็ยังไม่มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้น จนป้าเจ้าของหอแกเซ้งหอต่อเจ้าของคนใหม่ เหตุการณ์แปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อก่อนมหาลัยจะบังคับให้นักศึกษาปี 1 อยู่หอในเครือเดียวกันช่วงที่เขาหาหอพัก เรามัวแต่ไปเที่ยวอยู่ต่างจังหวัด พอใกล้จะเปิดเทอมก็เริ่มหาหอกันไปมาทุกหอก็เต็มหมด จนแม่โทรไปหอๆหนึ่ง เขาบอกว่ามีห้องว่างหนึ่งห้องพอดี เราก็เลยเข้าไปดูกับแม่ โดยรวมหอไม่เก่าเลยน่าอยู่มาก ในหอจะมีอยู่ 3อาคารคืออาคารแรกจะมีชั้นเดียว อาคาร2 จะมีสองชั้น 3จะเป็นบ้านเล็กๆแยกอยู่ข้างหลัง เราได้อาคารแรกค่ะเป็นห้อง 301 ตอนที่ไปดูที่โดยรวมห้องใหม่ค่ะ คือห้องที่ได้เป็นสีชมพูเขียว ฟากนึงเป็นสีชมพูเหมือนพึ่งทาใหม่ๆ จะมีห้

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมานานแล้ว สมัยที่เรายังเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราเป็นคนที่ก่อนนอนจะสวดมนต์ทุกวัน และเราก็ได้ยินเสียงแปลกๆมาหลายวัน แต่ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร จนมีอยู่วันหนึ่งเราได้นอนอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบ และเราก็ได้ยินเสียงเหมือนเช่นเคย เราจึงได้ชะโงกออกไปดูทางหน้าต่างว่ามันคืออะไร และเราก็ได้กระจ่างทันทีเลย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ปกติเราเป็นคนที่ชอบสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนอยู่แล้วค่ะ ทำแบบนี้แทบทุกวันสวดมนต์ช่วง 3 ทุ่มกว่า สวดเสร็จก็ยังไม่นอน เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยตามประสาเราแล้วถึงจะนอน ช่วงนึงทำปกติแบบเดิมระหว่างที่นอนเล่นเกมส์ในห้อง เราได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ค่ะคือมันเป็นเสียงเหมือนอะไรกรีดร้อง เสียงแหลมมากดัง "วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงเรียกยาว ช่วงนั่นก็ 4ทุ่มนิดๆ บ้านเราเลี้ยงหมาตัวนึงมันชอบเห่าค่ะ ถ้าเราดุมันจะหยุดเห่าแต่นี่ไม่หยุดและมันเห่าแบบน่ากลัวเหมือนมีไรบางอย่าง เราก็นึกว่ามีใครมาหน้าบ้านรึเปล่าออกไปดูไม่มี แล้วหมาเรามันเห่าอะไรอ่ะ!! เรางงมากตอนนั้น แต่ไม่ค่อยสน

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเรายังเป็นเด็ก มีอยู่วันหนึ่งแม่เราได้ไปช่วยงานศพที่คุ้มหนึ่ง โดยที่คุ้มนั้นไกลจากคุ้มบ้านเรามาก เจาจึงได้นอนคนเดียว โดยที่มียาย ลุง และหลานของป้า เราได้นอนอยู่ที่หน้าโทรทัศน์ และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราตอนเราอายุประมาณ 7-8 ขวบ ราวๆนี้ได้ เพราะตอนนั้นก็ยังจำไม่ค่อยได้ว่าอายุเท่าไหร่  คือตอนนั้นที่บ้านเรามีงานศพอยู่อีกคุ้มหนึ่ง  (คือต้องบอกว่าบ้านเราเป็นบ้านนอก  ในหมู่บ้านจะแบ่งเป็นคุ้มๆ)  ซึ่งคุ้มนั้นเป็นคุ้มที่ไกลจากคุ้มบ้านเราด้วยไง  ทีนี้ที่บ้านเราคือครอบครัวเราจะมี แม่  ลุง  ยาย  และก็หลานของป้าอีกคนหนึ่ง  อยู่บ้านด้วยกัน  พอมีงานศพ  แม่เราก็จะไปช่วยงานเค้าเสมอ ประเด็นอยู่ที่ว่าเวลาแม่เราไม่อยู่ เราจะได้นอนอยู่คนเดียว คือตอนนั้นจะนอนกันบนพื้นแล้วกางมุ้งนอน ลุงกับหลานของป้าจะนอนด้วยกัน   (คือต้องบอกว่าอย่างงกันนะคะ เพราะญาติเราเยอะมาก ซึ่งญาติเราส่วนมากจะเป็นลูกของยาย ยายเ

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน แต่ผมยังความได้ไม่มีวันลืม ตอนนั้นเป็นวันที่ผมอยู่บ้านคนเดียว ผมก็เปิดทีวีดูจนหลับคาทีวีไปเลย ผมมารู้สึกตัวอีกทีก็เกือบเช้าแล้ว ผมรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างอยู่ใกล้ๆผม ผมจึงแกล้งทักไปว่า "สวัสดี" หลังจากนั้นเอง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อราว 15 ปีก่อน ที่บ้านของผมเอง วันนั้นผมอยู่บ้านคนเดียว จึงเปิดทีวีแล้วตั้งปิดไว้ น่าจะหลับคาทีวีไปราวช่วงห้าทุ่มผมนอนบนโซฟาแบบเข้ามุม รู้สึกตัวมาอีกทีช่วงราวตี3 ตี4 เพราะมีความรู้สึกเย็นวาบบบบบ ขนลุกทั้งตัวมาที่หลัง คือในหัวตอนนั้นรู้สึกได้ว่ามีผู้ชายแก่ๆ นั่งอยู่อีกฝั่งของโซฟา ด้วยความที่ตอนนั้นเป็นคนไม่ค่อยกลัวผี จึงทักไปว่า “สวัสดี” ทันใดนั้นเองงง “สวัสดี” เป็นเสียงที่มาจากอีกฝากของโซฟาเสียงผู้ชายแก่ๆ เสียงทุ้มๆ “เอาแล้วสิวะกู” ผมอุทานขึ้นในใจ ตอนนั้นใจเต้นระรัวมากกกก จนคิดว่ามันจะทะลุออกมาแล้ว ตุ๊บๆๆๆๆๆๆ สิ่งแรกที่คนเจอผีต้องทำคือสวดมนต์ ผมนึกขึ้นได้จึงสวด น

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าให้ฟังว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเราได้อยู่หอพักหญิงล้วน หอพักนี้ส่วนมากจะเป็นเป็นนักกีฬาเค้าพักกัน เราอยู่กับเพื่อน 1 คน ทุกวันๆก็ปกติดี จนมาวันหนึ่งเรากับเพื่อนก็เข้านอนกันปกติ จู่ๆก็มีเสียง แล้วมันก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เราตื่น เราจึงปลุกเพื่อนลุกไปดูว่าคือเสียงอะไร และหลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราเจอเมื่อตอนอยู่ปี 3 แต่ที่จริงเราเจอบ่อยนะเรื่องแบบนี้ แต่อันนี้เจอแบบจังๆเลย หอที่เราอยู่เป็นหอพักหญิงล้วน และมีหอชายล้วนอย่างล่ะหนึ่งหอ ที่เราพักอยู่มีทั้งหมด 4 ชั้น เราอยู่ชั้น 3 ส่วนชั้น 4 มีนักศึกษาอยู่แค่ 3 ห้อง ห้องที่ 1 ห้องที่ 3 และห้องสุดท้ายซึ่งเป็นห้องที่นักศึกษาอยู่มากที่สุด แต่ล่ะชั้นมีแค่ 6 ห้อง เราอยู่ห้องที่ 5 นับจากซ้ายมือ และห้องสุดท้ายไม่มีใครอยู่ เป็นห้องเปล่าๆ มีแค่เตียงนอน 4 เตียง แต่ล่ะห้องต้องอยู่กัน 4 คน แต่ก็ไม่ถึงหรอก เราอยู่กะเพื่อนแค่ 2 คน เพราะส่วนมาก

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่มหาลัยวิทยาลัยแห่งหนึ่งชั้นปีที่ 2 ผมก็ได้ติวหนังสือเตรียมสอบกับเพื่อนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงใกล้สอบแล้ว ก็ติวไปได้สักพัก ผมก็ได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ที่มอเตอร์ไซค์ของเพื่อนผม ผมไม่กล้าพูด ก็นั่งติวหนังสือกันไปเรื่อยๆ ก็ได้ไปติวหนังสือต่อที่หอเพื่อน ผมก็ได้เล่าสิ่งที่เห็นให้เพื่อนๆฟัง หลังจากนั้นเพื่อนๆก็พากันไปพิสูจน์ว่าสิ่งที่เห็นเป็นใคร และเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 10 กว่าปีที่แล้ว ขณะที่ผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ ผมและกลุ่มเพื่อนนัดติวหนังสือเตรียมสอบกันหลังตึกคณะตอนประมาณ 2-3 ทุ่ม ซึ่งบริเวณดังกล่าวนั้นมีลักษณะเป็นพื้นต่างระดับที่เชื่อมกับตึก สูงจากพื้นประมาณ 1 เมตร มีขั้นบันไดเล็กๆ 4-5 ขั้นเพื่อเข้าสู่ตึก และมีลานโล่งๆ สี่เหลี่ยมจตุรัส ผมและกลุ่มเพื่อนนั่งติวกันบริเวณขั้นบันได ผมนั่งตรงบันไดชั้นล่างสุดโดยหันหน้าเข้าหากันเป็นวงกลม แล้วทว

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้วครับ ตอนนั้นเรากับพ่อแม่ได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อไปเยี่ยมคุณตาคุณยาย พ่อเราขับรถไปได้สักพักก็ได้แวะปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งมันเป็นเวลาที่ดึกแล้ว ก็จะดูเงียบๆ เราได้เข้าไปในห้องน้ำแปปนึง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เหตุการณ์ที่จะเล่านี้เกิดขึ้นเมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว ตอนนั้นเราอายุประมาณ 16-17 ค่ะ ครอบครัวเราเป็นคนต่างจังหวัด แต่พ่อแม่มาทำงานแถวรังสิต ทุกๆ เสาร์อาทิตย์ หรือวันหยุด พ่อแม่ก็จะพาเรากลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด ไปเยี่ยมคุณตาคุณยาย คืนนั้นเป็นคืนวันศุกร์ เราก็เดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดตามปกติ พ่อก็ขับรถมาเรื่อยๆ จนไปแวะปั๊มแห่งหนึ่งช่วงเข้าเขตจังหวัดพระนครศรีอยุธยา พ่อจอดรถแล้วก็ลงไปเข้าห้องน้ำ เราก็ไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน ส่วนแม่นั่งรอในรถ ปั๊มนี้เป็นปั๊มเล็กๆ ค่ะ เวลาตอนนั้นประมาณ 4 ทุ่ม มีรถเข้ามาจอดเติมน้ำมันบ้าง แต่แปลกตรงที่บริเวณหน้าห้องน้ำ ไม่มีรถมาจอดเลย มีรถเราคันเดียว ส่วนห้องน้ำก็เป็นเรื่องปกติ ที่เวลาดึก

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...สมัยที่เราได้เรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่งที่หาดใหญ่ เราได้เช่าอพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งอยู่กับเพื่อนอีก 4 คน เพราะมีคนเล่าๆต่อกันมาว่าที่แห่งนี้เจ้าที่แรงมาก พยายามอย่าอยู่คนเดียวจะดีที่สุด เรากับเพื่อนๆพยายามอยู่ด้วยกันเป็นกลุ่มตลอด จนมีเหตุการณ์ที่ต้องแยกกันเพราะต้องทำธุระ และเหลือแค่เรากับเพื่อนอีกคน แต่เพื่อนคนนี้ต้องไปเฝ้าน้องที่บ้าน เราจึงขอไปด้วยและนอนค้างคืนที่นั่น แหละเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของเราเองค่ะ เกิดขึ้นนานมากแล้ว สมัยเราเรียนอยู่ที่หาดใหญ่ เราพักที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งกับเพื่อนๆ หลายคน ที่นี่รุ่นพี่เล่าต่อๆ กันว่าเจ้าที่แรง พยายามอย่าอยู่คนเดียวถ้าไม่จำเป็น! เอาละสิ.. ทีนี้สาวๆ ขี้กลัวอย่างพวกเราก็ขี้ขึ้นสมองสิคะ จะไปไหนกันทีต้องแห่ไปกันเป็นทีมเพื่อความอุ่นใจ 5555 แต่เรื่องที่เกิดเนี่ย มันดันไม่ได้เกิดขึ้นที่อพาร์ทเม้นท์แห่งนี้น่ะสิคะ..มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนๆ ในห้องที่เราพักกัน (มีกัน 5 คน) 3 ใน 5 คนมีธุระที่จะต้องไปทำในวั

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กอยู่ ซึ่งตอนนั้นผมอยู่ที่ต่างจังหวัด โดยที่บ้านผมจะอยู่ที่ปราจีนบุรี มีอยู่วันหนึ่งผมกับครอบครัวและญาติๆต้องไปงานศพที่ชัยนาท โดยไปรถกระบะ 2 คัน ตอนไปเหตุการณ์ก็ยังงปกติอยู่ พอตอนขากลับ เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...แม่มักจะเล่าให้ผมฟังว่า เมื่อสมัยผมยังเด็ก ผมจะชอบทักอะไรแปลกๆ อยู่เสมอ เช่นตอนผมไม่สบาย แม่พาผมไปอาบน้ำหน้าบ้าน ผมก็ทักขึ้นมาว่า ‘แม่..ลุงเค้ามาหาใครอ่ะ?’ ทั้งที่ตรงนั้นไม่มีใครอยู่เลย หรืออย่างตอนไปบ้านยายที่สุพรรณฯ ผมก็เคยทักว่ามีคนใส่ชุดขาวเดินอยู่หลังบ้าน มาหาใครไม่รู้? แล้วหลังจากนั้นอีก 2 วันก็มีคนแถวบ้านยายตาย อะไรแบบนี้เป็นต้น ซึ่งผมเองก็จำไม่ค่อยได้เพราะยังเด็กมากๆ แต่มันมีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ผมจำได้ดี และมั่นใจว่าสิ่งที่ผมเห็นคือ ‘วิญญาณ’ ครับ ตอนผมอายุสัก 10 ขวบได้ ผมอยู่จังหวัดปราจีนบุรี อยู่กับปู่ย่าครับ วันหนึ่ง ผมต้องไปงานศพกับพ่อแม่ที่จังหวัดชัยนาท เป็นงานศพของใครที่ผมก็ไม่รู้จัก แต่เป

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมาไม่กี่ปีก่อน ตอนนั้นเราเรียนที่ชั้นปีที่ 1 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งมันก็ไกลจากบ้านเรามาก เราจึงได้เช่าหออยู่ที่นั่น โดยได้ที่พักแห่งหนึ่งซึ่งราคาถูก เราเข้าไปอยู่ได้ 2 อาทิตย์แรกก็ยังไม่มีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้น จนมีอยู่วันหนึ่งเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เหตุการณ์นี้ผ่านมา 2-3 ปีแล้ว แต่เรายังจำได้ดีค่ะ เมื่อปลายเดือนกรกฎาคมปีที่แล้ว (2559) เราเป็นนักศึกษาที่ราชภัฏกำแพงเพชรค่ะ บ้านอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยเกือบ 90 กิโล เราจึงต้องหาเช่าหอที่อยู่ใกล้มอ ช่วงนั้นค่าใช้จ่ายก็เยอะ เลยหาหอที่ราคาถูกหน่อย ห้องที่อยู่ได้ไม่คับแคบ ไม่วุ่นวาย เพราะเป็นคนไม่ชอบที่ที่คนเยอะๆ ค่ะ สุดท้ายเราก็ได้หอที่ต้องการ ราคารับได้ ลักษณะเป็นห้องแถวเรียงกัน 9 ห้อง และมีประตูเหล็กบานเลื่อนตรงทางเข้าหอพัก บรรยากาศเงียบๆ ทุกห้องสงบไม่มีเสียงใดๆ.. วันแรกที่เราขนของเข้ามา ทุกคนที่หอพักต่างมองหน้าเราแบบแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร อยู่ไปได้ 4 วัน ก็ดูปกติดีไม่มีปัญหาอะไร เราจะชอบอ

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเราได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ซึ่งวัดนี้เป็นวัดสี่สงบและมีชื่อเสียงอย่างมาก บางคนบินมาจากต่างประเทศเพื่อมาปฏิบัติธรรมที่นี่ หลังจากที่เราได้ไปอยู่วัดเพียงคืนแรก เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ย้อนไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอายุประมาณ 19 ปี เพื่อนเห็นว่าเราชอบทำบุญทำทาน เลยชวนไปปฏิบัติธรรมที่วัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ เราก็ตกลงไปเพราะว่างพอดี วัดนั้นเป็นวัดชื่อดังมากสำหรับสายปฏิบัติธรรม เพราะเงียบสงบเนื่องจากตัววัดตั้งอยู่กลางเขา มีหมู่บ้านเล็กๆ ของชาวเขาอยู่ใกล้ๆ พอให้พระบิณฑบาตรได้อยู่ 2-3 หมู่บ้าน คอร์สปฏิบัติธรรมที่เราเข้าร่วม เป็นคอร์สระยะสั้นเวลา 7 วัน ปิดวาจา ถือศีล 8 กินมังสวิรัติ ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ และห้ามอ่านหนังสืออื่น นอกเหนือจากหนังสือหลักปฏิบัติที่ทางวัดแจกให้เพียงเล่มเดียว ซึ่งหนามาก นอกจากเรากับเพื่อนอีกคนที่มาด้วย คนอื่นๆ ก็เป็นผู้ใหญ่หมด บางคนบินมาจากต่างประเทศเพื่อมาปฏิบัติธรรมที่นี่โดย