วิญญาณหื่น


      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งชั้นปีที่ 2 เราก้ไปเรียนตามปกติ เลิกเรียนก็กลับหอพัก ซึ่งก้อยู่ใกล้ๆกับมหาวิทยาลัยนั่นแหละค่ะ เรากลับหอ แล้วก็นอนเล่นโทรศัพท์จนหลับไป และหลังจากนั้นเอง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านรังสิต และหอพักเราอยู่หน้ามหาวิทยาลัยตรงข้ามกับสนามฟุตบอล ซึ่งหอนั้นเราเคยได้ยินเรื่องราวหลอนๆผ่านๆหูมาแล้วบ้าง จากรุ่นพี่ที่รู้จักและได้ยินจากคนที่เดินสวนกันบ้าง!!! แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่ใช่เราไม่เชื่อนะ แต่เรื่องแบบนี้เราเชื่อ100% เพราะเราเป็นคนมีเซ้นส์ระดับกลางๆ เจอมาเยอะ ผ่านมาเยอะ เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียนเวลาประมาณใกล้ห้าโมงเย็นเราก็กลับหอพักตามปกติ แล้วนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอน  เล่นไปเล่นมาเราก็ง่วงแล้วเผลอหลับไป หลับไปได้สักพักเราก็รู้สึกจุกๆ แน่นๆหายใจไม่ออกและจู่ๆก็มีมือใครไม่รู้มากอดเราทางด้านหลัง!!!!!!(เรานอนตะแคงหันหลังให้ห้องน้ำ) เวลานั้นเราตกใจมากอาการง่ายๆคือเหมือนโดนผีอำ มือนั้นค่อยๆกอดเราแล้วลูบแขนเรา แล้วจู่ๆมันก็ก้มมาหอมแล้วไซร้เราที่คอและหลังใบหู ลมหายใจมันที่รดใบหูเราร้อนเหมือนโดนเปลวไฟ เราเห็นมันเป็นลักษณะเหมือนคนทั่วไปนี่แหละ ในตาเราที่เห็นเป็นผู้ชายรูปร่างผอมซูบไม่สูงมีสีผิวที่ดำและตัวมอมแมมสกปรกมาก มันใส่เสื้อสีเขียวตัวใหญ่และใส่กางเกงสีครีมผมฟูรุงรัง และที่ทำให้เราช็อคไปกว่านั้นคือ มันมีลูกกะตาโปนออกมา!!ตอนนั้นเรากลัวมาก ทำอะไรไม่ถูกขยับตัวก็ไม่ได้ หายใจก็ไม่ออกมันแน่นไปหมดท่องโน่นนี่นั่นไปต่างๆนาๆก็แล้วแต่มันก็ไม่ยอมไป เจรจาสื่อสารกันในใจแบบดีๆแล้วก็ไม่ยอมไปอีก ด่าแม่ด่าแบบหยาบคายแล้วมันก็ไม่ไปสักที ตอนนั้นเราเริ่มไม่ไหวแล้วพยายามต่อสู้กับมันเพื่อให้หลุดพ้นจากตรงนั้นแต่มันก็ไม่ไปสักที ทั้งตัวเราเจ็บไปหมดและจู่ๆในใจก็คิดแว๊บขึ้นมาได้ ว่าเคยมีคนบอกไว้ว่าถ้าโดนผีอำให้เรานึกถึงแม่ และทันทีที่คิดเสร็จเราก็นึกถึงแม่และพยายามอ้าปากตะโกนเรียกแม่เราพยายามตะโกนอยู่ประมาณสองสามครั้งแล้วมันก็ไป นาทีนั้นเรารู้สึกโล่งมากลุกขึ้นมาแบบเหนื่อยหอบกับการต่อต้าน สิ่งลี้ลับนั้น และเม็ดเหงื่อผุดจนเปียกโชกไปทั้งตัวเรา จำได้ว่าเมื่อสักครู่นั้นลมหายใจมันร้อนมาก เราจึงเอามือจับหูข้างนั้นดูปรากฏว่าใบหูเราร้อนมากจริงๆต่างกับอีกข้างที่ไม่ร้อนเลย…..เรื่องวันนั้น ทำให้เราไม่กล้าหลับตอนเย็นอีกเลยและพอหมดสัญญาเช่าหอเราก็ย้ายหอใหม่ทันที เราไม่รู้ว่ามันเป็นใครมาจากไหน และต้องการอะไร แต่ถ้ามาในลักษณะแบบนั้นเป็นใครๆก็กลัว จากวันนั้นภาพผู้ชายตัวดำสกปรกมอมแมมใส่เสื้อสีเขียวคนนั้นติดตาเรามาตลอดเราไม่เคยลืมเลย….

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

โรงเรียนสุดหลอน

พนักงานหลอกลวง