เรื่องผีๆ

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นสมัยที่เรายังเรียนอยู่ชั้นมัธยม ตอนนั้นที่โรงเรียนของเรามีการจัดงานการแข่งขันศิลปหัตถกรรมนักเรียนค่ะ เราได้ลงแข่งการวาดภาพเหมือน ซึ่งซ้อมหนักมาก ถึงกับต้องนอนที่โรงเรียนเลย โดยครูได้บอกพวกเราว่า ก่อนวันพระห้ามออกไปไหน ให้นอนเลย และก่อนวันพระทุกๆครั้งก็จะได้ยินเสียงดนตรีไทย จนเรากับเพื่อนอยากรู้ว่ามันคืออะไร จึงได้แอบไปดู หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อหลายปีก่อน ที่โรงเรียนของเรามีการจัดงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน ทุกๆ กลุ่มสาระก็จะมีให้ลงแข่ง แต่ส่วนใหญ่ครูจะจับไปแข่งเสียมากกว่า เราโดนจับลงแข่งการวาดภาพเหมือนค่ะ โดยในกลุ่มที่ไปแข่งด้วยกันจะมีทั้งหมด 8 คน ที่โรงเรียนเราจะซ้อมกันหนักมากๆ ก่อนแข่ง 1 เดือนกว่าๆ ต้องนอนที่โรงเรียน (นอนในห้องเรียน) อาคารที่เรานอนเป็นอาคารเรียนที่ 2 มี 3 ชั้น เรานอนอยู่ห้องศิลปะ ที่จะอยู่ตรงมุมสุดของอาคารทางทิศตะวันตก อยู่ชั้น 2 และด้านบนตรงกับห้องนาฏศิลป์ที่อยู่ชั้น 3 ค่ะ ปกติเราจะซ้อมตั้งแต่ 17:30 น. จนถึง 22:0

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนคะ ตอนนั้นเราอยู่บ้านที่สุโขทัย โดยอยู่กับพี่สาวและยาย จนมีอยู่วันหนึ่ง พี่สาวของเราเรียนจบแล้ว จึงต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ส่วนยายเราก็ได้ไปอยู่กับตา จึงเหลือแค่เราอยู่บ้านคนเดียว มีอยู่วันหนึ่งเราได้อาบน้ำนอน ก็จะไม่ห่มผ้านอนเพราะอากาศมันร้อน หลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้เจอสิ่งที่คนส่วนใหญ่เรียกว่า ‘ผี’ เจอในบ้านของเราเองเลยค่ะ บ้านเราอยู่ที่จังหวัดสุโขทัย จะเป็น 2 หลังติดกัน คือบ้านป้า กับบ้านเรา บ้านป้าจะอยู่ด้านหน้า ถ้าจะมาบ้านเราต้องผ่านโซนห้องครัวเข้ามาก่อน บ้านเราเป็นบ้านไม้ยกใต้ถุนแบบบ้านสมัยก่อน เราอยู่กับพี่สาว และยายค่ะ อธิบายลักษณะภายในบ้านก่อนนะคะ บ้านเราจะแบ่งโซน คือห้องนั่งเล่นที่มีเตียงนอนหน้าทีวี กับห้องนอน แต่เราไม่ชอบนอนในห้องนอน เลยมักจะนอนหน้าทีวีเลย ส่วนข้างทีวีเป็นโต๊ะรีดผ้าค่ะ.. พี่สาวเราเจอก่อน คือพี่สาวเราจะมีหน้าที่ล้างจาน แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงปรับปรุงบ้าน ตู้ไม้โบรา

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวเราตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เราได้เช่าหออยู่กับเพื่อนที่หอพักแห่งหนึ่ง โดยที่อยู่ไปได้สักพักก็ไม่มีเรื่องที่ผิดปกติเกิดขึ้น จนมีอยู่วันหนึ่ง เราได้กลับหอพักมาก่อน ซึ่งเพื่อนของเรายังอยู่ที่มหาวิทยาลัย เราก็ได้ไปนั่งอ่านหนังสือที่นอกระเบียง หลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ผิดปกติก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างมีเซนส์ มักจะเจอเรื่องแบบนี้บ่อยค่ะ ตอนนั้นเราเช่าหออยู่กับเพื่อนที่เรียนคนละคณะกัน เป็นหอเพิ่งเปิดใหม่ย่านรัชดา เราพักอยู่ชั้น 3 ห้องอยู่ริมสุดของตึก และเป็นฝั่งที่มีศาลพระภูมิตั้งอยู่ หอเราจะอยู่ค่อนข้างลึก ข้างๆ เป็นบ้านคนหลังเดียว นอกนั้นเป็นพื้นที่รกร้างค่ะ หลังจากที่เราย้ายเข้าไปก็ไม่มีอะไร จนผ่านไปประมาณ 1 เดือน วันนั้นเรากลับห้องเร็ว ส่วนเพื่อนยังอยู่ที่มหาวิทยาลัย เราเลยเอาหนังสือไปนั่งอ่านที่ระเบียง เพราะลมมันเย็น เราอ่านเสร็จประมาณ 5 โมงเย็น ก็จะลุกกลับเข้าห้อง ตอนเลื่อนประตูกระจก เราเห็นเงาสะท้อนเป็นผู้ชายเดินผ่านวูบไ

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นนี้เกิดขึ้นกับเพื่อน  ของเรา ซึ่งอาจจะไม่ค่อยหน้ากลัวเท่าไหร่ มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนของเราได้รวมตัวกับเพื่อนๆไปเที่ยวที่พม่า จัดเป็นทรัวส์ค่ะ โดยเพื่อนคนนี้มันจะเป็นคนพูดมาก ปากไว ก็ได้เอ่ยปากพูดมาว่า "ไม่สวยเลย" หลังจากกลับมาที่ห้องพัก เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนเราที่ชื่อ เน็ต ค่ะ เรื่องเมื่อหลายปีมาแล้ว คือตอนนั้นเน็ตได้รวมตัวกับเพื่อนๆ ไปเที่ยวประเทศพม่ากัน ไปแบบกรุ๊ปทัวร์ค่ะ วันที่ไปเที่ยวพระราชวังบุเรงนอง หงสาวดี ด้วยความที่เน็ตเป็นคนพูดอะไรไม่คิด พอไปถึงที่พระราชวัง หลังจากก้าวลงจากรถ เน็ตก็พูดขึ้นมาว่า ‘อะไรเนี่ย ไม่เห็นจะสวยเลย..’ ก่อนจะเดินเที่ยวถ่ายรูปกับเพื่อนๆ ตามปกติ พอกลับมาถึงที่พัก จู่ๆ เน็ตก็ถอดสร้อยพระออก ทั้งที่ปกติจะใส่ติดตัวตลอดเวลา ระหว่างรอเพื่อนอีกคนอาบน้ำ เน็ตก็นั่งนิ่ง เหม่อลอย ซึ่งผิดวิสัยคนพูดมากอย่างเน็ตมากๆ เพื่อนอีกคนเลยเดินเข้ามาถาม (ในห้องจะนอนกัน 3 คนค่ะ) เน็ตก็ตาขวางใส่เ

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย งานจะเยอะมาก ก็มักจะมีงานกลุ่มหรือรายงานต่างๆมากมาย มีวันหนึ่งเราต้องไปทำรายงานที่บ้านเพื่อน ซึ่งกว่าจะได้ไปก็ค่ำมากแล้ว เราขี่มอเตอร์ไซค์ไปถึงหน้าหมู่บ้านเพื่อนแล้วก็จอดรอตรงไหน เพราะมันมืดมาก จึงโทรให้เพื่อนออกมารับ พอทำงานกันเสร็จเรียบร้อยก็ได้นั่งคุยกัน และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เราอยู่อำเภอโพนทอง จังหวัดร้อยเอ็ดค่ะ วันนั้นเรามีนัดทำรายงานกับเพื่อนหลังเลิกเรียน เลยต้องไปค้างบ้านเพื่อนค่ะ แต่หลังเลิกเรียนเราต้องกลับบ้านไปช่วยที่บ้านทำอะไรให้เสร็จก่อน กว่าจะได้ออกเดินทางไปบ้านเพื่อนก็ 2 ทุ่มกว่าแล้ว ซึ่งต่างจังหวัด 2 ทุ่มคือเงียบมาก ยิ่งเราไม่ได้อยู่ในตัวเมือง อยู่ต่างอำเภอ แล้วบ้านเพื่อนเราก็เป็นหมู่บ้านที่อยู่นอกอำเภอไปอีก คือเงียบกริบ และมืดสนิทเลยค่ะ เราขี่รถมอเตอร์ไซค์ไป พอใกล้ถึงหน้าหมู่บ้านเพื่อนก็ดันกลัว เพราะไม่มีไฟข้างทางเลย เราเลยตัดสินใจจอดรถ แล้วโทรให้เพื่อนออกมารับที่หน้าหมู่บ้าน เพื่อนก็ออ

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นผมได้ไปเรียนที่ต่างประเทศ และเป็นช่วงปิดเทอมผมจึงได้กลับมาที่ประเทศไทย พอกลับมาก็ได้ไปหารุ่นพี่ที่สนิทกันมาก เขาพาผมไปที่คอนโดของเพื่อนเขา ซึ่งก็หรูมาก พอตกดึกผมก็ได้ออกไปสูบบุหรี่ที่นอกระเบียง หลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ตัวผมเองเป็นเด็กต่างจังหวัด ได้มีโอกาสไปเรียนต่างประเทศ พอช่วงปิดเทอมก็กลับมาที่ไทย ไปหาเพื่อนตามประสาวัยรุ่น เรื่องนี้เกิดขึ้นสัก 4-5 ปีได้แล้ว คือมีรุ่นพี่ของผมอยู่คนหนึ่งที่สนิทกันมาก เขาพาผมไปคอนโดของเพื่อนเขาอีกที เป็นคอนโดหรู ห้องอยู่ชั้นที่ 10 ต้นๆ นี่ล่ะครับ แล้ววันนั้นเจ้าของห้องเขาจะกลับบ้านพอดี เลยฝากห้องไว้กับเราสองคน ในห้องจะมีระเบียงยื่นออกมา ห้องนี้อยู่โซนด้านหลังของคอนโด ออกมานอกระเบียงมองลงไปก็จะเห็นบ้านคนอยู่ด้านล่าง พอตกดึกราวตี 1 กว่าๆ ผมกับรุ่นพี่ก็ออกมาสูบบุหรี่กันที่ระเบียงนี้ ผมมองลงไปด้านล่างเห็นมีศาลพระภูมิอยู่ และมีคนนั่งไหว้ศาลอยู่ ผมก็คิดในใจ ‘คนเหี้ยอะไรมาไหว้ศาลตอนดึกๆ ดื่นๆ ขนาดนี้..’

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องประจำคณะของเราค่ะ ซึ่งตอนนั้นเป็นเรื่องที่ดังมาก คือเป็นเรื่องของคู่รักคู่หนึ่งที่รักกันมาก โดยมีอยู่วันหนึ่งฝ่ายหญิงได้ไปโครงงานที่บ้านเพื่อน และได้กลับดึก และเหตุการณืก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...สมัยตอนอยู่ปี 1 เรื่องนี้ดังมาก (ขออนุญาตไม่บอกชื่อมหาวิทยาลัยนะคะ) ทุกครั้งที่มีการรับน้องในคณะ พวกรุ่นพี่จะชอบเล่าเรื่องนี้ให้ฟังตลอดว่า เคยมีคู่รักนักศึกษาอยู่คู่หนึ่ง เป็นเด็กปี 2 อยู่หอเดียวกัน ทั้งคู่กินอยู่กลมเกลียวกันดี ฝ่ายหญิงอยู่ในคณะเรานี่เองค่ะ ส่วนฝ่ายชายอยู่อีกคณะที่ตึกติดกัน วันหนึ่งฝ่ายหญิงต้องไปทำโปรเจคบ้านเพื่อนถึงตี 2 กว่าๆ พอตอนกลับ ระหว่างที่เธอขี่มอเตอร์ไซค์ก็ได้โทรคุยกับฝ่ายชาย โดยมีการตกลงแบบคู่รักน่ารักๆ ว่า ‘เหนื่อยจัง..ถ้าถึงห้องแล้วขอกอดหน่อยนะ’ เธอขี่รถต่อไปได้อีกสักพัก ก็ต้องผ่านวงเหล้าที่นั่งกินกันข้างถนน เป็นพวกนักเลงขี้ยาที่กำลังเมาได้ที่ พอเห็นสาวสวยผ่านมาก็เลยเข้าไปหยอกล้อกันใหญ่ ฝ่ายหญิงเห็นท่าไม่ดีเลยจะเบี่ยงรถหนี แต่กลับไปชนล

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ซึ่งมันเป็นเรื่องจริงค่ะ สมัยที่เรายังเรียนหนังสืออยู่เรามักจะฝันถึงเหตุการณ์แปลกๆซ้ำๆทุกวัน ซึ่งเราก็รู้สึกผูกพันกับคนในฝัน เพราะเขามักจะช่วยชีวิตเราทุกครั้ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...สมัยเราเด็กๆ ตั้งแต่จำความได้ เราจะชอบขลุกตัวอยู่ในห้องพระ อ่านหนังสือธรรมะ สวดมนต์ นั่งสมาธิคนเดียว ไม่ค่อยได้ไปเล่นกับเพื่อนสักเท่าไร ซึ่งมันเป็นเรื่องไม่ค่อยปกติสำหรับเด็กในวัยนั้น พอช่วง ม.ปลาย เราก็ห่างจากการทำแบบนี้ไปพักหนึ่ง จนมาวันหนึ่งหลังเลิกเรียน เรารู้สึกง่วงนอนมาก กลับมาถึงก็นอนเลย แล้วเราก็ฝันว่าอยู่ในเหตุการณ์เหมือนมีการรบกัน เราพยายามจะหนี แต่เหมือนจะหนีไม่พ้น กำลังจะถูกจับตัว แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งเป็นทหารมาช่วยเราไว้ แปลกตรงที่เราเห็นทุกอย่างชัดมาก รูปร่าง ผิวพรรณ เสื้อผ้าของผู้ชายคนนั้น แม้แต่การสัมผัสที่รู้สึกเหมือนจริง มีแค่หน้าของเขาที่มันมัวๆ พยายามมองแต่ก็มองไม่รู้เรื่อง เขาพาเราหนีจนมาถึงที่ปลอดภัย เขาหันมาบอกเราว่า ‘ทำไมถึงทิ้งการปฏิบัติ

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นที่อพาร์ตเม้นต์แห่งหนึ่ง คือเราได้อยู่กับน้าของเราที่นั่น ห้องของน้าเราจะอยู่ที่ชั้น 6 นะคะ ทุกๆวันหลังเลิกเรียนเราจะพาหลานชายไปเล่นที่ดาดฟ้า จนมีอยู่วันหนึ่งเราก้ได้พาหลานชายไปเล่นเหมือนปกติ แต่เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราอยู่ในเหตุการณ์ในสถานที่นั้น แต่เราไม่ได้เห็นอะไร เป็นคนอื่นเห็นค่ะ คือเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว เราไปอยู่กับน้าที่เซอร์วิสอพาร์ตเม้นต์แห่งหนึ่งแถวอโศก เป็นตึกใหม่เพิ่งเปิดได้เพียง 6 เดือนเอง ให้เช่าแบบรายวัน กับรายเดือน ห้องของน้าเราจะอยู่ชั้น 6 ค่ะ ทุกๆวันหลังเลิกเรียน ประมาณ 5-6 โมงเย็น เราจะพาลูกชายของน้าอายุ 2 ขวบครึ่ง ไปเล่นที่ชั้นดาดฟ้า ซึ่งมันจะเป็นสวนหย่อมและสระว่ายน้ำ วันนั้น 5 โมงเย็น เรากับน้องก็เดินไปที่ลิฟท์จะขึ้นไปข้างบนตามปกติ ลิฟท์จะมีอยู่ 2 ตัว ตัวแรกอยู่ติดโถงทางเดิน ตัวที่ 2 อยู่ถัดไป หน้าลิฟท์จะเป็นบันได ถ้าเดินลงบันไดมาจากข้างบนจะต้องเดินผ่านลิฟท์ตัวที่ 2 มา พอเราเดินไปถึง น้องก็ท

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นเราได้ไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา เป็นมหาวิทยาลัยชื่อดัง เรามักจะกลับบ้านดึกทุกวัน เพราะที่นั่นจะมีห้องสมุดที่เปิด 24 ชั่วโมง จนมาถึงคืนวันเกิดของเรา เราก็ได้กลับบ้านเร็วขึ้นเพื่อจะกลับไปฉลองวันเกิด และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อจากนี้ค่ะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อประมาณ 3-4 ปีที่แล้ว ช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ เป็นวันเกิดอายุครบ 19 ปีของเรา คือหลังจากที่เรียนจบ ม.6 ที่ไทย เราก็ไปต่อที่อเมริกาในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ด้วยความที่เป็นเด็กใหม่ไฟแรง เราเลยอ่านหนังสือที่ห้องสมุดของมหาวิทยาลัย บางทีก็นอนมันตรงนั้นเลย (ห้องสมุดเปิด 24 ชั่วโมง) แต่ในคืนวันเกิดเรา ที่บ้านโทรตามให้กลับไปฉลองกัน เราเลยกลับบ้านเร็วกว่าปกติ มองดูนาฬิกาตอนนั้นก็ 3 ทุ่มเกือบๆ 4 ทุ่ม ยังไม่ดึกมาก ด้วยความที่อยากกลับถึงบ้านเร็วๆ เราเลยเดินลัดไปที่โบสถ์เพราะจะได้ไม่ต้องเดินอ้อม และเราเพิ่งเคยกลับทางนี้เป็นครั้งแรกด้วยค่ะ เราเดินไปเรื่อยๆ จนเดินมาถึงภายในโบสถ์ ก็ได้ยินเสียงระฆังจากหอนาฬิกาดังขึ้นบอกเวลา 4

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้วครับ ตอนนั้นผมได้ขับรถตู้วินเถื่อน โดยมีผู้โดยสาร 5 คน เป็นนักศึกษากันหมดนะครับ ผมก็ได้ขับรถไปสักพักหนึ่ง เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ย้อนกลับไปสมัยที่ผมขับรถตู้วินเถื่อนใหม่ๆ สมัยนั้นกฏหมายยังไม่เข้มงวดเหมือนตอนนี้ ครั้งนั้นเดินทางเที่ยวดึกไปแม่สอดครับ มีผู้โดยสารเป็นนักศึกษาทั้งหมด 5 คน นั่งข้างผม 1 คน นั่งแถวหลังคนขับ 2 คน และแถวหลังสุด 2 คนเป็นแฟนกัน ส่วนแถวกลางว่างไว้ พอเดินทางไปถึงแถวหน้านิคมพรหมบุรี น้องนักศึกษาที่นั่งข้างผมก็ทักว่า ‘พี่ๆ มีคนโบกรถ จอดเลยพี่!’ ผมก็มองๆ นะ มันเป็นศาลาริมทางมืดๆ มีเงาตะคุ่มๆ ก็เลยจอด แต่พอมองเข้า มองไปรอบๆ กลับว่างเปล่าไม่มีใครเลย ผมกับนักศึกษาข้างๆ เลยมองหน้ากันแบบงงๆ แล้วในขณะที่งงกันอยู่นั้น น้องเบาะหลังก็เปิดประตูรถแล้วบอกว่า ‘เอ้าขึ้นมาเลย รออะไร?’ ผมกับน้องที่นั่งข้างๆ ก็มองหน้ากันอีก ผมเปิดไฟในห้องโดยสารแล้วหันไปถามน้องที่เปิดประตูว่า ‘น้องเรียกใครอะ พี่ไม่เห็นมีใครเลย..’ น้องเลยต

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นมาหลายปีแล้วครับ ตอนนั้นผมได้ทำ ณ ที่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ก็ได้เช่าห้องพักอยู่ ทุกๆวันผมก็ได้ไปทำงานตามปกติ เลิกงานกลับมาถึงห้องก็จะประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆทุกวัน จนมีอยู่วันหนึ่งเหตุการณืก้เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...วันหนึ่งผมไปทำงานตามปกติ เลิกงานกลับมาถึงห้อง 2 ทุ่มกว่า หลังจากอาบน้ำเสร็จ กำลังจะนั่งดูทีวี ปรากฏว่าได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้องมาจากห้องข้างๆ ถัดจากห้องผมไป 2 ห้อง คนในชั้นต่างออกมาดู พบว่ามีคนผูกคอตายอยู่ในห้องเป็นผู้ชาย ผู้หญิงที่เป็นแฟนเป็นคนเปิดประตูไปเจอ คาดว่าน่าจะตายมาตั้งแต่กลางวันแล้ว เพราะแฟนคู่นี้เข้าคนละกะกัน แต่ที่สำคัญ ผมดันรู้จักกับทั้ง 2 คนนี้เสียด้วย โดยเฉพาะคนที่ตายเคยมาเล่นกีต้าร์ให้ผมร้องเพลง ดื่มเบียร์กันที่หน้าห้องผมบ่อยๆ หลังจากตำรวจ และหน่วยกู้ภัยมาเก็บศพไปแล้ว แฟนผู้ตายก็ออกไปนอนห้องเพื่อน ไม่กล้านอนที่ห้อง ราวๆ เที่ยงคืน ทุกคนบนชั้นได้ยินเสียงคนผิวปากเดินมาหน้าห้องผมที่ติดกับระเบียง แล้วมีเสียงเปิดปล่องทิ้งขยะแล้วปิดเบา

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเพื่อนของเราค่ะ ตอนนั้นเพื่อนของเราได้เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อไปหางานทำที่นั่น โดยที่ต้องอาศัยอยู่กับญาติๆก่อน พออยู่ได้สักพักก้ได้ไปหาเช่าห้องอยู่กันเอง โดยห้องที่ได้นั้นก็น่ากลัวพอสมควร พอได้ขนของเข้าไปอยู่ก็เจอเหตุการณ์แปลกๆเลย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อหลายปีที่ผ่านมา ฝ้าย กับ แพรว เดินทางมาจากต่างจังหวัด เข้ามาหางานทำในเมืองเหมือนคนทั่วไป โดยไปอาศัยอยู่บ้านญาติก่อน พออยู่บ้านญาติได้ 2 เดือนก็ออกไปหาห้องเช่าอยู่ เป็นห้องแถว 2 ชั้นอยู่สุดซอยแห่งหนึ่ง มีต้นโพธิ์ และชิงช้าอยู่หน้าตึกพอดี พอฝ้ายกับแพรวย้ายเข้าไปแล้วก็ตกใจ เพราะในห้องมีผ้ายันต์สีแดงติดอยู่ ไม่พอ ที่อ่างล้างหน้าก็พบกำไลวางอยู่คู่หนึ่ง คิดในใจว่าคงเป็นกำไลข้อเท้า ครั้นจะไม่เอาห้องนี้ก็ไม่ได้ เพราะเป็นห้องเดียวที่ว่างอยู่ สองสาวขนของเข้ามาเตรียมพร้อมที่จะเข้าอยู่ คืนแรกทั้งสองคนฝันเหมือนกันว่า มีผู้หญิงใส่ชุดนางรำเดินรำวนรอบเตียงนอน แล้วพอตื่นขึ้นมาก็ต้องแปลกใจ เมื่อกำไลมาใส่อยู่ที่ข้อเท้าของทั้งสองคน

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เราเรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลาค่ะ เราเป็นเด็กกิจกรรมนะคะ เด็กกิจกรรมจะได้กลับบ้านช้ากว่าคนอื่นเขามันเป็นเรื่องปกติ และเราก็เป็นแดนเซอร์ของโรงเรียนด้วย จึงต้องซ้อมเต้นกลับบ้านค่ำทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปเข้าห้องน้ำและได้ชวนพี่ไปด้วย 1 คน หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จ เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ย้อนกลับไปประมาณเกือบ 10 ปี ตอนเราเรียนอยู่ชั้น ม.2 เราเรียนที่โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เราเป็นเด็กกิจกรรมเป็นแดนเซอร์ของโรงเรียน และอย่างที่รู้กันว่าเด็กกิจกรรม มักจะต้องมีเหตุให้กลับบ้านค่ำกว่าคนอื่นๆ แน่นอน.. ช่วงนั้นเราต้องซ้อมเต้นทุกวัน ซึ่งก็เป็นไปตามปกติราบรื่นดี ถึงแม้ว่าเราจะเคยได้ยินรุ่นพี่เขาพูดเกี่ยวกับเรื่องผีในโรงเรียนอยู่บ่อยๆ ซึ่งเราเองก็ยังไม่เคยเจอหรอก จนมาวันหนึ่ง วันที่เกิดเหตุการณ์ที่เราจำได้ไม่เคยลืม.. วันนั้นช่วงประมาณ 6 โมงค่ะ เราซ้อมเต้นอยู่ในโรงยิม จู่ๆ เราก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ เลยชวนรุ่นพี่ไปเป็นเพื่อ

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นผมทำงาน ณ สถานที่แห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรีครับ ผมก็ไปทำงานตามปกติทุกวัน จนมีอยู่วันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันก่อนวันพระใหญ่ ผมก็ไปขี่มอเตอรไซค์ไปทำงานปกติครับ แต่ผมก็รู้สึกแปลกๆ เพราะมอเตอร์ไซค์ของผมมันดูอืดๆ และผมรู้สึกเจ็บไหล่มาก พอผมทำงานได้สักพัก ก็ได้ขออนุญาตหัวหน้าไปพักเพราะเจ็บไหล่ หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 4-5 ปีที่ผ่านมาครับ ตัวผมทำงานอยู่ที่โรงงานเก่าแก่แห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรี เป็นโรงงานเก่าแก่ครับ เช้าวันหนึ่งช่วงก่อนเข้าพรรษา ขณะที่ผมขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปทำงานตามปกติ อยู่ๆ ก็มีความรู้สึกว่ารถผมเร่งไม่ค่อยขึ้นเหมือนเคย ตอนนั้นผมก็คิดว่ารถผมคงมีปัญหาที่เครื่องยนต์ ก็ไม่ได้คิดอะไร ผมไปถึงที่ทำงาน และเข้างานตามปกติ แต่ตอนทำงานผมมีความรู้สึกปวดเมื่อยที่หัวไหล่ทั้งสองข้างอย่างมาก ตอนเวลา 11 โมง ผมเลยขออนุญาตหัวหน้าไปพักก่อนเวลา หัวหน้าเลยให้ไปนอนที่หอพักพนักงาน ซึ่งผมขอเอาไว้ห้องหนึ่งเผื่อเวลาฝนตก หรือทำโอทีดึก จะได้นอนพั

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นมานานแล้ว ป้าเราเล่าให้ฟังว่า ตอนนั้นหลานชายได้เสีย ญาติๆทุกคนก็ได้ไปร่วมงานศพกัน โดยที่ป้ากับลุงจะไปเป็นคนสุดท้าย เนื่องจากติดธุระที่ต้องทำก่อน จึงไปวันเผาพอ ซึ่งก็ราบรื่นดีไม่มีอะไร หลังจากกับงานศพและคุยกันเสร็จเรียบร้อย ลุงกับป้าก็ได้เข้านอนตามปกติ หลังจากนั้นเหตุการณ์ก้เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดสุราษฯ พอดีช่วงนั้นลุงกับป้าติดธุระสำคัญ กว่าจะเสร็จและเดินทางไปร่วมงานก็เป็นวันเผาพอดี ขับรถไปถึงวัดช่วงเย็นไปทันพิธีเผาศพ ทุกอย่างเรียบร้อยดี จากนั้นญาติผู้ใหญ่ก็ชวนลุงกับป้าให้ไปนอนที่บ้านหลานชายที่เสียชีวิต จะได้อยู่พูดคุยกันสะดวก ช่วงค่ำวันนั้น ก็เหมือนวันรวมญาติๆ ที่มาจากต่างจังหวัด ซึ่งพักอยู่ที่บ้านนั้นอยู่ก่อนแล้ว นั่งพูดคุยกันพอสมควรแก่เวลา ทุกคนต่างรีบขึ้นนอนที่ชั้นบนจนเต็ม ไม่มีใครนอนชั้นล่างเลย ลุงกับป้าเลยนอนที่ชั้นล่างกัน 2 คน มาทราบภายหลังว่าศพของหลานชายเป็นศพตายโหง ซึ่งโบราณเข

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมของเรา เรากับน้องจึงได้ไปอยู่กับอาแถวๆอ่อนนุชค่ะ เรากับน้องเล่นกันซนมาก และกิจกรรมในแต่ละวันของเราจะดูหนังผี เล่าเรื่องผี จนถึงเวลาเข้านอน เรากับน้องก้เข้านอนตามปกติเป็นอย่างนี้ทุกๆวัน จนมีอยู่วันหนึ่ง เราได้เข้านอนเป็นคนสุดท้าย และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยูว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วค่ะ สมัยนั้นเราเรียนอยู่ ม.4 ปกติเราก็เป็นคนมีเซ้นส์อยู่บ้าง แต่แค่ได้ยินเสียงวิทยุเปิดเองบ้าง หรือเห็นเป็นเงาลางๆบ้างอะไรแบบนั้น ยังไม่เคยเจอแบบจังๆเลยสักครั้ง ช่วงปิดเทอมเรากับน้องจะไปนอนที่บ้านอาแถวอ่อนนุชค่ะ เวลาไปก็จะเล่นซนกันเหมือนเด็กทั่วไป ที่บ้านอาจะมีพี่เลี้ยง 2 คนคอยดูแลพวกเราเวลาอาไปทำงาน กิจกรรมของเราก็คือจะดูหนังผี เล่าเรื่องผี แกล้งผีหลอกกันบ้าง แต่ก็ไม่เคยเจออะไรแปลกๆ เวลานอนก็จะสวดมนต์ก่อนนอนกันตามปกติ จนมีอยู่วันหนึ่ง พวกเราเล่นกันเหนื่อยมาก เราอาบน้ำนอนเป็นคนสุดท้าย พอเข้าห้องมาทุกคนหลับกันหมดแล้ว เราก็รีบปิดไฟเข้านอนด้

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีที่ผ่านมา ตอนนั้นผมยังเป็นวัยรุ่นอยู่ครับ เรียนอยู่ชั้นมัธยมตอนต้น มีอยู่วันหนึ่งผมได้พาน้องของผมไปซื้ออะไรกินที่เซเว่น ตอนนั้นเป็นเวลาเริ่มดึกแล้ว และด้วยความที่น้องซื้อของนาน กว่าจะได้กลับบ้านก็ดึกมากแล้ว จนขากลับบ้าน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ย้อนไปเมื่อสมัยผมเรียนอยู่ชั้น ม.3 ตอนนั้นผมเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องผีเรื่องลี้ลับเลย เวลากลางคืนคือธรรมดามากสำหรับผม เสียงประหลาด เสียงหมาหอนตอนดึกๆ ไม่สามารถทำให้ขนผมลุกได้เลย แต่มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่เปลี่ยนความคิดผมมาจนถึงทุกวันนี้เลย คืนนั้นเป็นคืนวันพระใหญ่ พระจันทร์เต็มดวงสีนวล น้องสาวผมขอให้ผมพาไปเซเว่น ตอนนั้นก็ 4 ทุ่มกว่าๆ ผมก็อยากออกไปขี่รถเล่นเหมือนกัน ผมเลยพาน้องไป บรรยากาศวันนั้นดีมากครับ ขี่มอเตอร์ไซค์มองพระจันทร์ ลมพัดเย็นๆ พอออกจากบ้านมาได้ไม่ถึง 500 เมตร ก็จะผ่านห้องแถวชั้นเดียว มีห้องเรียงกันประมาณ 8 ห้องได้ และไม่รู้อะไรดลใจให้ผมมองไปที่ถังขยะขนาด 200 ลิตรที่ริมถนนหน้

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมาหลายปีแล้วค่ะ มีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปนอนค้างที่บ้านแฟน แต่ก่อนที่พวกเราจะนอนกัน ก้ได้นั่งสังสรรค์นั่งคุยกัน จนเริ่มดึกมากแล้วก้ได้แยกย้ายกันเข้าห้องนอนค่ะ พอเราได้เข้าห้องไปนอนกับแฟน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนมีเซ้นส์เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เวลาไปไหนมาไหนต่างที่ก็มักจะเจอตลอด เมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา เราได้ไปนอนค้างบ้านแฟนค่ะ เป็นการไปค้างคืนครั้งแรกเลย ก่อนที่จะเข้านอนก็ปาร์ตี้กินเหล้ากันปกติ แล้วสักประมาณตี 2 กว่าๆ ก็แยกย้ายกันเข้าห้องไป เราก็นอนในห้องกับแฟนเรากับน้องสาวแฟน นอนไปสักพักก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรเดินบนหัวเตียง เดินไปเดินมาอยู่นั่นล่ะ เราก็พยายามจะข่มตาหลับนะ เพราะวันรุ่งขึ้นต้องไปทำงาน แต่มันก็นอนไม่หลับ จนเราต้องตื่นมาสวดมนต์แผ่เมตตา ไอ้แฟนเราก็รู้แล้วล่ะว่าเราคงเจออะไรแน่ๆ เค้าก็พยายามกล่อมให้เราหลับ เราก็พยายามหลับตา แต่ในขณะที่เราหลับตาเสียงเดินนั้นก็ยังไม่หายไป.. จนราวๆ ตี 3 ได้ เสียงนั้นถึงจะ

   วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นมีรุ่นน้องกลุ่มหนึ่งได้มาชวนผมไปที่บ้านร้างแห่งหนึ่ง เป็นบ้านร้างอิสลาม และที่บ้านร้างแห่งนั้นเฮี้ยนมาก ผมก็ได้ไปกัน วันนั้นไปกัน 5 คน ไปถึงก็เดินเข้าไปในตัวบ้าน ความน่ากลัวมันก็ค่อยๆเริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...สมัยที่ยังเป็นวัยรุ่น รุ่นน้องชอบชวนไปดูบ้านผี ผมก็ไปกับเค้า มีอยู่ครั้งหนึ่ง น้องมันชวนไปบ้านร้างอิสลาม มันบอกว่าที่นี่น่ากลัวมาก มีเหตุฆ่ากันแล้วเอาศพทั้งบ้านไปหมกไว้ในห้องน้ำ จากนั้นมาก็เฮี้ยนสุดๆ คนระแวกนั้นอยู่กันไม่ได้ ย้ายกันออกไปหมด มันเกริ่นมาแบบนี้ครับ คืนนั้นไปกันทั้งหมด 5 คน เอารถกระบะไป น้องกับแฟนเค้านั่งหน้า ส่วนผมกับน้องผู้ชายอีก 2 คนนั่งกระบะหลัง พอไปถึงทางเข้าหมู่บ้านมันจะมีถนนยาวๆ เข้าไป มีป้ายชื่อหมู่บ้านอยู่แต่ถูกถอดออกไปแล้ว พอรถแล่นเข้าไป ได้ยินเสียงสวดภาษาอิสลามดังขึ้นมาเลยครับ ผมกับน้อง 2 คนข้างหลังก็มองหน้ากันทันทีเหมือนรู้กัน แสดงว่าได้ยินเหมือนกันหมด ก็ยังสงสัยว่าแถวนี้มีสุเหร่าเหรอ? แล้วเค้าเปิดบทสวดกันดึกๆ

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่ามาเล่าให้ฟัง เรื่องเกิดขึ้นเมื่อหลายปีที่แล้ว ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กครับ ตอนเป็นเด็กผมได้บวชเณร แต่ก่อนจะศึกพระอาจารย์ก็ได้บอกผมว่า "ห้ามทำอะไรทางน้ำเด็ดขาด" แต่ด้วยความที่ผมยังเด็กก็ไม่ค่อยสนใจอะไร จนมีอยู่วันหนึ่งครอบครัวของผมได้ไปเที่ยวที่ทะเล ผมก้ได้ลงไปเล่นน้ำ หลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ดปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า... เป็นการเกิดอุบัติเหตุที่แปลกมากๆ ก่อนอื่นต้องขอย้อนกลับไปตอนผมบวชเณรก่อน พระอาจารย์ทักผมก่อนที่จะสึกว่า ‘ดวงเอ็งอย่าทำอะไรที่ต้องไปทางน้ำนะ ให้หลีกเลี่ยงเด็ดขาด..’ ตอนนั้นยังเด็กผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนวันหนึ่งครอบครัวผมไปเที่ยวทะเลกัน ด้วยความที่ผมเป็นเด็ก ผมก็ลงไปเล่นทะเลตรงที่น้ำลึกแค่ครึ่งหัวเข่า ผมยืนเล่นๆ ไป แล้วอยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงพูดว่า ‘ไปอยู่..ด้วยกันเถอะ..’ เป็นเสียงผู้ชายแหบๆ แห้งๆ ครับ พอสิ้นเสียง ผมก็ล้มลงแบบไม่มีสาเหตุเลย ล้มแบบหงายหลังลงไปนอนอยู่ในน้ำเฉยๆ แล้วผมเห็นเป็นเงาดำๆ กำลังคร่อมผม สองมือกดแขนผม สองขาเหยียบขาผมไว้ แล้วจากนั้นผมก็หมดสติวูบไปเลยครับ มารู้สึกตัวอีกทีคือขึ้นมา

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าจะมาเล่าให้ฟังครับ ผ่านมาได้เกือบ 30 ปีแล้ว ตอนนั้นผมยังเป็นเด็ก ก็เคยมีคนเฒ่าคนแก่เคยบอกไว้ว่าถ้ามีจอมปลวกขึ้นอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ห้ามไปตีครับ แต่มีอยู่วันหนึ่งคุณตาของผมได้ไปตี จึงเริ่มมีเหตุการณ์ร้ายๆเกิดขึ้นกับครอบครัวของผม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...บ้านผมจะอยู่หลังวัด เลยจะมีเรื่องผีสางอะไรแบบนี้เกิดขึ้นกับคนในบ้านบ่อยๆ แต่ผมก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งนะครับ เพราะยังไม่เคยเจอกับตัวเองจังๆ คนเฒ่าคนแก่มักจะบอกว่า ‘ถ้าเจอจอมปลวกขึ้นใต้ต้นไม้ไหญ่ ห้ามไปตี เพราะนั่นคือเจ้าที่..’ แล้วข้างๆ บ้านผมจะมีสวนกล้วยครับ เป็นของชุมชนปลูกกันไว้ แต่มันจะมีต้นไม้ใหญ่อยู่ตรงกลางสวนครับ จอมปลวกก็ไปขึ้นตรงนั้น คุณตาผมแกก็ไปตีครับ เพราะชาวบ้านไปเก็บกล้วยกันไม่ได้ โดนปลวกไต่ยั้วเยี้ย หลังจากที่คุณตาผมตีจอมปลวกไปได้ 2-3 วัน ตกดึกคืนหนึ่ง สักตี 4 เห็นจะได้ คุณตาผมก็อ้วกออกมาเป็นเลือดครับ แล้วตาก็ตะโกนว่า ‘มันมาแล้ว มันมาเอากูไปแล้ว!’ ตะโกนแบบนั้นอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายแกก็สิ้นลมในอ้อมอกลูกๆ ครับ แต่ความหลอนมันเริ่มหลังจากนี้ครับ..เมื่ออยู่ๆ พระที่คุณตาบูชาไ

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผมได้ฟังมาจากเพื่อนครับ ตอนนั้นผมยังอยู่ต่างจังหวัดอยู่ อาจจะไม่ได้น่ากลัวอะไร แต่เป็นกรรมตามสนองครับ ซึ่งไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ป้าพรมีอาชีพเป็นเกษตรกร มีลูกชายกับลูกสาวอย่างละคน ลูกชายกำลังเป็นวัยรุ่นทีเดียวอายุ 16 ปี ส่วนลูกสาวอายุ 14 ปี สามีแกเสียไปนานแล้ว จากอุบัติเหตุตั้งแต่ลูกยังเล็ก ป้าแกปลูกพืชผักสวนครัวไว้รอบบ้านเพื่อที่จะนำไปขาย เหลือก็เก็บไว้กิน หลายครั้งที่บอกลูกชายลูกสาวให้มาช่วยงานบ้าน แต่ไม่ได้รับการตอบแทนความกตัญญูจากลูกทั้งสองเลย มิหนำซ้ำ ลูกชายยังติดยา ติดการพนันทุกอย่าง และขอเงินป้าพรบ่อยๆ พอไม่ได้ก็จะด่าทอและทุบตีแก ส่วนลูกสาวก็แต่งตัวสวยๆ รอผู้ชายขี่รถมอเตอร์ไซค์มารับทุกวัน เพื่อนบ้านก็คอยเตือนบอกลูกๆ แกให้ช่วยแม่ทำงานแบ่งเบาภาระบ้าง แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย จนต่างก็เอือมระอาไม่อยากไปยุ่งแล้ว ครั้งหนึ่งลูกชายมาขอเงินป้าพรอีก แต่แกไม่มีให้ จนมีคำด่าออกมาลั่นบ้านว่า ‘เหี้ยเอ้ย! ทำงานอะไรวะ เงินก็ไม่มี ของมีรอบบ้านไม่เอาไปขายล่ะ อี

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นผมได้ทำงานที่กรุงเทพมหานครฯนะครับ มีอยู่วันหนึ่งผมได้กลับบ้านที่สงขลา โดยพาแฟนผมไปด้วย ไปกัน 2 คนครับ ขับรถไปสักพัก ด้วยความที่กลัวรถติด จึงได้ใช้ทางลัด ซึ่งทางลัดนี้จะเปลี่ยวและมีทางโค้งเยอะมาก หลังจากที่ผมได้ขับไปเส้นทางลัดนี้ เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ย้อนไปเมื่อ 6-7 ปีที่แล้ว ผมจะกลับบ้านที่สงขลา ผมเลยชวนแฟนผมไปด้วย ออกเดินทางช่วงดึกๆ ขับรถไปกันสองคน ผมเป็นคนขับแฟนนั่งข้างๆ พอเข้าเขตสงขลาช่วงถนนสายเอเชียรถจะติดมากๆ ผมเลยวกเข้าทางลัดซึ่งเป็นทางเปลี่ยว มีโค้งเยอะหน่อย คนพื้นที่จะรู้ดีครับ ผมก็ขับไปเรื่อยๆ ผ่านตามโค้งแล้วโค้งเล่า แฟนผมก็นั่งมองสองข้างทางไปเรื่อยๆ จนจะผ่านโค้งหนึ่งที่มีต้นโพธิ์ใหญ่ผูกด้วยผ้า 3 สี น้ำแดง ของเล่น ชุดไทยห้อยและวางเรียงราย ผมเป็นคนหนึ่งที่จะไม่บีบแตร แต่จะยกมือขึ้นไหว้แทน ผ่านต้นโพธิ์นั้นไปจนจะถึงโค้ง ก็เห็นหญิงสาวผมยาวก้มหน้าโบกรถอยู่ แฟนผมตะโกนเลยครับ "อย่าจอดนะมึง ขับไปเลย กูชักไม่มั่นใจว่ะกลางคืนแบบนี้.."

     สวัสดีครับ วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นผมทำงานที่ร้านคอมพิวเตอร์ครับ เวลากลับบ้านผมจะเจอคุณยายคนหนึ่งทุกวัน คุณยายจะเอาข้าวมาให้สุนัขและแมวทุกวัน จนมีอยู่วันหนึ่งผมได้พาแฟนไปทำบุญที่วัดเพราะเป็นวันเกิดของแฟนผม หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ต้องบอกก่อนว่าผมทำงานช่วงกลางคืนที่ร้านคอมพิวเตอร์แห่งหนึ่งย่านสุขุมวิท ผมจะเลิกงานกลับบ้านประมาณตี 4-5 ขากลับผมมักจะเจอกับคุณยายคนหนึ่งที่ซอยบ้านผมทุกวัน ผมไม่เคยรู้จักชื่อแกเลย แต่ยายแกเป็นคนนิสัยดีครับ รักสุนัขรักแมวมาก อาจเป็นเพราะแกไม่มีลูกมีหลานก็เป็นได้ ผมจะเห็นแกเอาข้าวมาให้สุนัขกับแมวตลอด (บ้านผมอยู่หลังวัด สุนัขกับแมวจรจัดจะเยอะ) มีวันหนึ่ง ผมก็ไปทำงานตามปกติ ขากลับผมก็เจอคุณยายอีก คราวนี้ไม่เหมือนทุกครั้งครับ แกเรียกให้ผมช่วย เพราะแกจะเป็นลม ผมก็เข้าไปช่วยพยุงยายมานั่ง ช่วยพัดให้แกจนอาการดีขึ้น ยายแกพูดกับผมว่า ‘ถ้ายายมีลูกแบบหนูนี่ก็คงจะดีเนอะ..’ ผมก็ยิ้มรับ แต่กลับรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก..วันถัดมาเ

     สวัสดีครับ วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนครับ ตอนนั้นลุงของผมได้ไปรับตำแหน่งบริหารที่จังหวัดสตูลครับ แต่บ้านพักของสำนักงานเต็มหมดนะครับ ก็เลยไปเช่าบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมันถูกมาก หลังจากที่ลุงของผมได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณ 10 กว่าปีมาแล้ว ผมเป็นคนหาดใหญ่โดยกำเนิด แต่เรื่องราวไม่ได้เกิดที่หาดใหญ่หรอกนะครับ คือที่บ้านผมส่วนใหญ่จะรับราชการกันหมด ช่วงนั้นลุงของผมต้องเดินทางไปรับตำแหน่งบริหารใหม่บนเกาะแห่งหนึ่งของจังหวัดสตูล ค่อนข้างมีความเจริญ เพราะเป็นตำบลที่มีเกาะท่องเที่ยวอยู่มาก ซึ่งแน่นอนว่าลุงผมก็จะต้องหาบ้านพักครับ บ้านพักของสำนักงานก็เต็มหมดแล้ว เลยต้องเช่าบ้านข้างนอก ก็ไปเจอบ้านหลังหนึ่งสภาพใช้ได้ แต่ว่าอยู่ในสวนยางพารา ห่างไกลจากบ้านหลังอื่นพอสมควร แต่ที่น่าตกใจคือราคาเช่าเดือนละ 500 บาทเท่านั้น ลุงเลยตกลงเช่าไปครับ วันแรกที่ลุงย้ายไปอยู่ ก็ไปส่งกันหลายคนครับ นอนกันที่นั่นเลย เพียงแค่คืนแรกก

     สวัสดีครับ วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนค่ะ ตอนนั้นเราได้ไปหัวหินกัน เป็นทริปนะคะ เราออกเดินทางกันตอนดึกเพื่อให้ไปถึงที่หมายตอนเช้ามืด รถออกได้สักพัก เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก้เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราได้จัดทริปไปเที่ยวหัวหินกันค่ะ เริ่มออกเดินทางตั้งแต่ 4 ทุ่ม เพื่อที่จะไปถึงหัวหินตอนเช้ามืดให้ทันดูพระอาทิตย์ขึ้น ไปโดยรถตู้ของพี่ที่รู้จักกันค่ะ.. ก็นั่งรถไปสักพัก เข้าเขตกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม เราเองซึ่งนั่งหน้าก็จะมองเห็นอะไรๆ บนถนนได้ชัดมาก แล้วสายตาเราก็ไปสะดุดกับร่างๆ หนึ่ง ซึ่งเขาวิ่งจากข้างทางมาตัดหน้ารถ เราตกใจมากร้อง ‘เห้ย!’ จนพี่ๆ ในรถก็ตกใจถามว่ามีอะไร? คือเราก็รู้ว่าทุกคนกลัวผีกัน แล้วก็ได้ยินมาว่าเวลาเจออะไรแปลกๆ ห้ามทัก เราเลยบอกไปว่า ‘ป่าว..’ เราหันหลังไปมอง ก็ยังเห็นร่างนั้นยืนอยู่กลางถนน และมองตามรถของเราจนสุดสายตา.. ตอนแรกเราก็คิดในแง่ดีว่าคงจะเป็นคนนั่นล่ะ แต่พอมองดูดีๆ แล้ว คนอะไรจะสูงเกือบ 3 เมตร คือสู

     สวัสดีครับ วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นที่บ้านของเราได้ให้ช่างมาติดตั้งเครื่องกองน้ำ โดยที่แม่ของเราไปทำงาน และพ่อก็ได้ออกไปซื้อกับข้าว เลยฝากบ้านไว้กับช่าง หลังจากนั้นไม่นาน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องผีแบบน่ากลัว หรือสัมภเวสีอะไรนะคะ แต่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านเรานับถือมาก ท่านเป็นบรรพบุรุษ และยังเป็นหลวงปู่ของบ้านเราค่ะ พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าตอนที่เรายังเด็กมากๆ ตอนนั้นบ้านอยู่แถวมีนบุรี วันนั้นแม่เราออกไปทำงานตามปกติ ส่วนพ่อเราอยู่เฝ้าบ้าน เพราะจะมีช่างมาติดตั้งเครื่องกรองน้ำ พอช่างมา พ่อก็ขอฝากบ้านไว้แป๊ปนึง เพราะจะเดินออกไปซื้อกับข้าวที่หน้าซอยซึ่งห่างไปแค่ 300 เมตร พอพ่อกลับบ้านมา ก็เห็นช่างที่เข้าไปติดตั้งออกมาพอดี พ่อก็ตกใจว่าทำไมติดตั้งเร็วจัง? แค่ประมาณ 15-20 นาทีเอง แต่พ่อก็ไม่ได้ถามอะไร ตอนจะจ่ายเงิน ช่างก็ถามพ่อว่า ‘บ้านพี่มีคนอยู่เหรอครับ? เห็นตอนแรกบอกว่าไม่มีใครอยู่ ถึงได้ฝากบ้านไว้กับผม..’ พ่อก็ทำหน้างง