ชายรูปหล่อในฝัน

    วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นผมทำงาน ณ สถานที่แห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรีครับ ผมก็ไปทำงานตามปกติทุกวัน จนมีอยู่วันหนึ่ง วันนั้นเป็นวันก่อนวันพระใหญ่ ผมก็ไปขี่มอเตอรไซค์ไปทำงานปกติครับ แต่ผมก็รู้สึกแปลกๆ เพราะมอเตอร์ไซค์ของผมมันดูอืดๆ และผมรู้สึกเจ็บไหล่มาก พอผมทำงานได้สักพัก ก็ได้ขออนุญาตหัวหน้าไปพักเพราะเจ็บไหล่ หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 4-5 ปีที่ผ่านมาครับ ตัวผมทำงานอยู่ที่โรงงานเก่าแก่แห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรี เป็นโรงงานเก่าแก่ครับ เช้าวันหนึ่งช่วงก่อนเข้าพรรษา ขณะที่ผมขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปทำงานตามปกติ อยู่ๆ ก็มีความรู้สึกว่ารถผมเร่งไม่ค่อยขึ้นเหมือนเคย ตอนนั้นผมก็คิดว่ารถผมคงมีปัญหาที่เครื่องยนต์ ก็ไม่ได้คิดอะไร ผมไปถึงที่ทำงาน และเข้างานตามปกติ แต่ตอนทำงานผมมีความรู้สึกปวดเมื่อยที่หัวไหล่ทั้งสองข้างอย่างมาก ตอนเวลา 11 โมง ผมเลยขออนุญาตหัวหน้าไปพักก่อนเวลา หัวหน้าเลยให้ไปนอนที่หอพักพนักงาน ซึ่งผมขอเอาไว้ห้องหนึ่งเผื่อเวลาฝนตก หรือทำโอทีดึก จะได้นอนพัก ผมเข้าห้องไปก็นอนหลับเลยครับ แล้วก็เริ่มฝัน ในความฝันของผมมันสะเปะสะปะ แต่ในเรื่องราวจะมีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งที่ผมไม่รู้จัก อยู่ในฝันทุกๆ เรื่อง ผมนอนจนถึงเวลาใกล้บ่ายกำลังจะตื่นไปทำงาน ผมนอนในท่าเอามือขวาก่ายหน้าผาก แล้วผมก็มีความรู้สึกว่าแขนขวาผมที่ก่ายหน้าผากมันยกไม่ขึ้นครับ และเหมือนมีแรงกดลงมาที่หน้าผมแรงมากๆแรง จนรู้สึกเจ็บที่หน้า ผมพยายามลืมตาแต่ก็ลืมได้เพียงลางๆ ผมเห็นเงาผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่ยืนมองมาที่ผม ด้วยความที่ผมเป็นคนที่เชื่อ แต่ไม่กลัวเรื่องแบบนี้เท่าไร ผมจึงนึกในใจว่า ‘ต้องการอะไรก็บอก อย่าแกล้งกันแบบนี้ จะไปทำงาน ปล่อยเราแล้วอยากจะได้อะไรก็บอกมา..’ แต่ไม่เป็นผลครับ แขนผมยิ่งหนัก และกดลงมาที่หน้าแรงกว่าเดิม ผมพยายามต้านจนเริ่มโมโห จึงนึกในใจไปอีกว่า ‘ไอสัส กูจะไปทำงาน อยากได้อะไรทำไมไม่บอกดีๆ แกล้งกูทำเหี้ยอะไร? ถ้ามึงยังไม่หยุดกูจะแช่งไม่ให้มึงไปผุดไปเกิด’ แต่สถานะการณ์ก็ยังเหมือนเดิมครับ..ผมจึงเริ่มแช่งและด่ามันเป็นชุด หลังจากนั้นแขนผมก็หลุดครับ แต่ด้วยความที่ผมเกร็งสู้สุดแรงพอแขนผมหลุด แขนผมจึงไปฟาดกับขอบที่นอนอย่างแรงดัง ‘ปึ้ง!!!!’ แล้วผมก็ลุกขึ้นมา พร้อมกับเงาของชายคนนั้นที่หายไป ผมก็ยังงงๆ คิดอยู่ว่าคงเป็นแค่ฝัน เลยออกไปทำงานต่อ.. พอตกเย็นเลิกงาน ผมขี่รถกลับบ้านจนไปถึงยูเทิร์น ผมชะลอรถเพื่อเข้ายูเทิร์น ก็มีผู้หญิง 2 คนขี่รถมอเตอร์ไซค์มาเทียบข้างๆ ผม พร้อมกับมองมาทางผมแล้วหัวเราะคิกคักๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า ‘พี่คนซ้อนท้ายชื่ออะไรคะ หล่อจัง ขอเบอร์ได้ไหม?’ ผมนี่ถึงกับอึ้ง พยายามมองกระจกหลังเผื่อเค้าทักรถคันหลังหรือเปล่า แต่ตอนนั้นไม่มีรถคันอื่นเลย นอกจากรถผมกับรถของผู้หญิง 2 คนนั้น ตอนนั้นผมนี่หลอนเลยครับ ไม่ได้พูดอะไรรีบบิดรถกลับบ้านอย่างไว ไปเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง เพื่อนผมบอกว่า เขาคงต้องการบุญล่ะมั้ง เพราะใกล้ช่วงวันพระแล้ว วันรุ่งขึ้นผมจึงรีบไปวัดทำบุญให้เขา แล้วเชื่อไหมครับ สิ่งที่น่าแปลกคืออาการปวดไหล่ของผมหายไปแบบปลิดทิ้งเลย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้มันปวดมากๆ อีกอย่างรถของผมก็กลับมาวิ่งฉิวตามปกติเฉย ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรมัน หรือนั่นแปลว่าผู้ชายคนนั้นคงจะซ้อนท้ายผม หรือขี่คอผมไปไหนมาไหนตลอดวันที่ผ่านมา.. แต่หลังจากนั้นผมก็ไม่ฝัน และไม่เจอผู้ชายคนนั้นอีกเลยครับ