ไม่ได้ขออนุญาต


     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมของเรา เรากับน้องจึงได้ไปอยู่กับอาแถวๆอ่อนนุชค่ะ เรากับน้องเล่นกันซนมาก และกิจกรรมในแต่ละวันของเราจะดูหนังผี เล่าเรื่องผี จนถึงเวลาเข้านอน เรากับน้องก้เข้านอนตามปกติเป็นอย่างนี้ทุกๆวัน จนมีอยู่วันหนึ่ง เราได้เข้านอนเป็นคนสุดท้าย และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยูว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วค่ะ สมัยนั้นเราเรียนอยู่ ม.4 ปกติเราก็เป็นคนมีเซ้นส์อยู่บ้าง แต่แค่ได้ยินเสียงวิทยุเปิดเองบ้าง หรือเห็นเป็นเงาลางๆบ้างอะไรแบบนั้น ยังไม่เคยเจอแบบจังๆเลยสักครั้ง ช่วงปิดเทอมเรากับน้องจะไปนอนที่บ้านอาแถวอ่อนนุชค่ะ เวลาไปก็จะเล่นซนกันเหมือนเด็กทั่วไป ที่บ้านอาจะมีพี่เลี้ยง 2 คนคอยดูแลพวกเราเวลาอาไปทำงาน กิจกรรมของเราก็คือจะดูหนังผี เล่าเรื่องผี แกล้งผีหลอกกันบ้าง แต่ก็ไม่เคยเจออะไรแปลกๆ เวลานอนก็จะสวดมนต์ก่อนนอนกันตามปกติ จนมีอยู่วันหนึ่ง พวกเราเล่นกันเหนื่อยมาก เราอาบน้ำนอนเป็นคนสุดท้าย พอเข้าห้องมาทุกคนหลับกันหมดแล้ว เราก็รีบปิดไฟเข้านอนด้วยความเหนื่อย หลับไปสักพัก เราเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก พอลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งทับอยู่บนตัวเรา มีสายสังวาลย์ 2 เส้น ผมเกล้าจุก รู้สึกได้ว่าเขาจ้องหน้าเราอยู่ทั้งๆ ที่เรามองไม่เห็นหน้าเขานะ เพราะมันมืดมาก มีแค่แสงจากไฟถนนส่องเข้ามาทางหน้าต่าง แล้วเด็กคนนั้นจากนั่งธรรมดาก็เอามือมาบีบต้นแขนเราทั้ง 2 ข้าง บีบจนเราเจ็บ ก่อนจะพูดว่า ‘ทำไมไม่ขอ? มานอนทำไมไม่ขอ?’ พูดซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น เราก็อึ้งๆ ไม่เข้าใจว่าคืออะไร เลยไม่ได้ตอบอะไรไป สักพักเขาก็หายไปเอง แล้วเราก็เพลียจนหลับไป..พอตอนเช้าตื่นมา เราก็ไม่ได้อะไร คิดว่าเมื่อคืนคงฝันร้าย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เราตกใจมาก คือเราเห็นว่าต้นแขนเราเป็นรอยช้ำทั้ง 2 ข้าง เห็นเป็นนิ้วมือชัดเลยค่ะ! ไปเล่าให้ที่บ้านฟังก็ไม่มีใครเชื่อเรา หาว่าดูหนังผีมากไปเลยเก็บไปฝัน แล้วละเมอบีบแขนตัวเองหรือเปล่า? เรายืนยันว่าเป็นเรื่องจริงแต่ก็ไม่มีใครเชื่ออยู่ดี สุดท้ายเราเลยไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีก..เวลาผ่านไปหลายปี จนเกือบจะลืมเรื่องนั้นไปแล้ว แต่เมื่อ 4 ปีที่แล้ว พี่ดาว (นามสมมติ) พี่เลี้ยงคนหนึ่งใน 2 คนที่บ้านอาก็มาเล่าให้เราฟังว่า เขาเพิ่งมารู้ว่า พี่จันทร์ (นามสมมติ) พี่เลี้ยงอีกคนเขาเคยท้องแล้วไปเอาเด็กออก และเก็บซากเด็กเอาไว้เป็นกุมารติดตัวตลอด เวลาจะทำอะไรเขาก็จะบอกจะขอให้ช่วยปกป้อง อีกอย่างพี่จันทร์เขาลาออกไปแล้วด้วย พอได้ยินแบบนั้นเราก็เลยถึงบางอ้อเลย ว่าเด็กที่เจอคืนนั้นคงจะเป็นกุมาร (ลูก) ของพี่จันทร์นั่นเอง เราคงจะเห็นเพราะเรามีเซ้นส์ หรือเพราะวันนั้นเราเหนื่อยมาก ร่างกายจิตใจคงจะอ่อนแอเลยเห็น.. จากนั้นมา เวลาเราไปนอนต่างที่ เราจะสวดมนต์ทุกครั้ง และไม่ลืมที่จะขออนุญาตนอนด้วยค่ะ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าที่แห่งนั้น มีอะไรที่คอยปกป้องอยู่ไหม? เราไม่อยากเจอแบบคืนนั้นอีกแล้วค่ะ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม