หอพักหญิงล้วน

      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าให้ฟังว่า...เรื่องนี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเราได้อยู่หอพักหญิงล้วน หอพักนี้ส่วนมากจะเป็นเป็นนักกีฬาเค้าพักกัน เราอยู่กับเพื่อน 1 คน ทุกวันๆก็ปกติดี จนมาวันหนึ่งเรากับเพื่อนก็เข้านอนกันปกติ จู่ๆก็มีเสียง แล้วมันก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เราตื่น เราจึงปลุกเพื่อนลุกไปดูว่าคือเสียงอะไร และหลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราเจอเมื่อตอนอยู่ปี 3 แต่ที่จริงเราเจอบ่อยนะเรื่องแบบนี้ แต่อันนี้เจอแบบจังๆเลย หอที่เราอยู่เป็นหอพักหญิงล้วน และมีหอชายล้วนอย่างล่ะหนึ่งหอ ที่เราพักอยู่มีทั้งหมด 4 ชั้น เราอยู่ชั้น 3 ส่วนชั้น 4 มีนักศึกษาอยู่แค่ 3 ห้อง ห้องที่ 1 ห้องที่ 3 และห้องสุดท้ายซึ่งเป็นห้องที่นักศึกษาอยู่มากที่สุด แต่ล่ะชั้นมีแค่ 6 ห้อง เราอยู่ห้องที่ 5 นับจากซ้ายมือ และห้องสุดท้ายไม่มีใครอยู่ เป็นห้องเปล่าๆ มีแค่เตียงนอน 4 เตียง แต่ล่ะห้องต้องอยู่กัน 4 คน แต่ก็ไม่ถึงหรอก เราอยู่กะเพื่อนแค่ 2 คน เพราะส่วนมากเด็กที่อยู่จะเป็นนักกีฬา ที่จริงเราเจอเหตุแบบนี้บ่อยนะตั้งแต่อยู่ปี1 และตอนอยู่มัธยมทั้งต้นละปลายก็เจอบ่อยมากๆ เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือนั้นเป็นคืนวันศุกร์สุดท้ายของเดือน นักศึกษาที่อยู่หอพัก ส่วนใหญ่กลับบ้านหมดเหลือไม่กี่คน รวมเรากับเพื่อนด้วย ส่วนบนชั้น 4 กลับบ้านกันหมด คืนนั้นด้วยความเพลียจากซ้อมกีฬาหนักเราก็หลับตั้งแต่ 20:30 และมารู้สึกตัวตอนตี1 พอดีเป๊ะ สาเหตุที่ตื่น เพราะได้ยินเสียงคนเคาะอะไรก็ไม่รู้ดัง เป๊าะๆๆ ดังอยู่เป็นครึ่งชั่วโมงและเงียบไป ที่จริงเสียงเคาะนี้เราได้ยินบ่อยๆ แต่คราวนี้มันดังมากจนตกใจตื่น เมื่อเสียงเงียบลงเราก็นอนต่อ นอนได้ไม่ถึง 15 นาทีมันก็ดังอีก คราวนี้ดังนานมาก จนเราต้องลุกขึ้นเปิดไฟลุก ไปหาเพื่อนอีกฝั่งของห้อง ปลุกมันและถามว่าได้ยินเสียงอะไรมั้ย มันบอกได้ยินได้ยินนานแล้ว แต่ขี้เกียจลุกขึ้นมันบอก เชื่อไหมคะว่าขณะที่เราคุยกับเพื่อนเสียงเคาะยังดังและเริ่มเคาะรัวๆ จนเราบอกว่าต้องขึ้นไปดูหน่อยว่าใครเคาะอะไร เสียงมันมาจากไหน และเรากับเพื่อน ก็ขึ้นไปชั้น 4 กัน ไปยืนอยู่หน้าห้องที่ตรงกับห้องเราด้านล่าง ซึ่งห้องที่ 5 ชั้น 4 นั้นไม่มีใครอยู่ ตอนที่เราขึ้นไปเสียงนั่นก็เงียบลงแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราจึงบอกให้เพื่อนลงไปที่ห้อง และฟังเสียงว่าได้ยินอยู่มั้ย แต่ขณะเดียวกันเราก้มมองลอดไปทางหน้าต่างบานเกร็ด ที่หลุดออกหนึ่งอัน อยากจะรู้ว่าข้างในมีอะไรอยู่และอยากมั่นใจว่าเสียงมาจากห้องนี้หรือเปล่า และเพราะมีแสงสว่างจากดวงจันทร์ ทำให้เราเห็นผู้หญิงนั่งหันข้างหน้าตรงไปที่กำแพงห้อง แต่ในมือถือสากและมืออีกข้างจับครกตำเอาไว้ แล้วค่อยๆหันหน้ามาทางเรา เราเห็นอย่างนั้นถึงกับก้าวขาไม่ออกสั่นไปทั้งตัวทำอะไรไม่ถูก จนเพื่อนมาดึงให้ลงไปข้างล้าง เราถึงมีสติกลับมา เพื่อนเลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น เราเริ่มเล่าสิ่งที่เราเห็นให้เพื่อนฟัง พอเราเล่าเสร็จเพื่อนมันก็กลัว จนไม่กล้านอน เรานั่งคุยกันอย่างนั้นจนถึงเช้าของอีกวัน และปรึกษาว่าจะเอาอย่างไร จะเล่าให้คนอื่นฟังดีมั้ย แต่ถ้าเล่าไปเพื่อนคนอื่นจะกล้าอยู่ที่นี่ต่อไปไหมก็เลยตัดใจไม่เล่ากลัวเพื่อนกลัวเราจึงตัดสินใจย้ายออกไปอยู่หอนอกกัน เพราะไม่กล้าอยู่แบบยังหลอนไม่หาย