พึ่งย้ายได้2คืน


      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นกับพี่สาวของเมื่อหลายปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่ของผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งชั้นปีที 2 ซึ่งก็ได้ย้ายหอพัก โดยไปเจอหอพักหนึ่ง ซึ่งเก่า และไม่ค่อยมีคนพัก แต่มันก็ดีที่เงียบสงบ เพราะพี่สาวผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว หลังจากที่ได้ย้ายเข้าหอพักเพียง 2-3 วัน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ในสมัยที่เรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่กรุงเทพมหานครนั้น เนื่องจากตามปกติแล้ว นักศึกษาปี 1 จะพักหอในกัน แต่พอขึ้นปี 2 ก็จะพากันออกไปพักที่หอนอก ซึ่งพี่สาวผมเองก็เช่นกัน  พี่สาวผมนั้นตัดสินใจเสาะหาหอพักไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งได้เจอหอพักแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่ไกลมากนัก เดินทางค่อนข้างจะสะดวก ถึงหอพักจะสภาพเก่าไปหน่อย คนพักค่อนข้างน้อย แต่พี่สาวผมก็เลือกที่จะพักอยู่ตามลำพังไม่ได้คิดมากอะไร แถมยังรู้สึกดีใจอีกต่างหากเพราะแกเองก็เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือเงียบๆคนเดียวอยู่แล้ว ถ้ามีเพื่อนมาพักอยู่ด้วย มีหวังไม่ได้อ่านค้นคว้าหนังสือตำราได้อย่างเต็มที่แน่ๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าพี่แกไม่ชอบสังคมหรอกนะครับ แต่พี่แกจะเป็นคนที่จะทำอะไรอย่างเต็มที่ถ้าจะไปกินเที่ยวกับเพื่อน ก็จะไปกินข้างนอกซะมากกว่า ในวันแรกที่พี่แกเข้าพักนั้น ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พี่แกก็อ่านหนังสือถึงตีสองแล้วก็เข้านอนตามปกติ จนมาถึงวันที่สาม แต่ต้องขอบอกก่อนว่า เวลาอ่านหนังสือนั้นพี่แกจะเปิดโคมไฟแค่ตัวเดียว นั่งอ่านที่โต๊ะญี่ปุ่น ที่กลางห้องหันหน้าไปทางหน้าต่างบานเกล็ด ซึ่งหน้าต่างบานเกล็ดนั้นปกติตอนกลางคืนพี่แกจะปิดล็อกและดึงผ้าม่านปิดลงทุกครั้ง ครั้งนี้ก็เช่นกัน แกนั่งอ่านหนังสือไปจนถึงเที่ยงคืนแล้วพักสายตาด้วยการเงยหน้าขึ้นไปมองรอบ ๆ เพื่อลดการปวดเมื่อยคอ แล้วในตอนนั้นเองพี่แกก็ต้องสะดุด เมื่อพบเห็นมือสีขาวซีดปริศนาค่อยๆแหวกม่านที่ปิดหน้าต่างบานเกล็ดออกมาอย่างช้าๆ จนเผยให้เห็นใบหน้าขาวซีดครึ่งหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งผ่านผ้าม่าน จ้องมองมาที่พี่แกด้วยสีหน้าเรียบเฉย พี่แกก็รู้ทันทีว่าไม่ใช่คนแน่ ๆเพราะพี่แกนั้นได้ปิดกระจกบานเกล็ดอย่างแน่นหนา คนธรรมดาไม่มีทางเอาใบหน้าทะลุกระจกเข้ามาได้แน่ๆ อีกทั้งด้านนอกหน้าต่างก็ไม่มีระเบียงให้คนสามารถยืนได้แต่พี่แกก็บอกผมว่า แกนั้นไม่กลัวหรอก เพราะแกเป็นคนมีสัมผัสแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ในตอนนั้นแกจึงหลับตาแล้วพูดในใจว่า “หนูมาพักที่ห้องนี้ เพื่อมาเรียน ไม่ได้มารบกวน เดี๋ยวจะทำบุญไปให้” แล้วพี่แกก็ลืมตาแกก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นค่อย ๆ ดึงมือกลับ ปิดม่าน หายไป หลังจากวันนั้นพี่สาวผมก็ไม่ได้เห็นผู้หญิงคนนี้อีกเลย จนกระทั่งเรียนจบ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม