ไม่ตรวจก่อนหรอ!

สวัสดีครับ วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ เขาเล่าว่า...เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่คอนโดแห่งหนึ่งครับ ซึ่งผมเป็น รปภ. และได้ย้ายมาดูแลความปลอดภัยคอนโดนี้ หลายๆคนบอกว่า มาคอนโดที่นี่แล้วต้องเจอทุกคน แล้วมีอยู่วันหนึ่งผมเข้าเวรกะกลางคืน และผมต้องเดินตรวจความเรียบร้อย หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เริ่มขึ้น โปรดใช้วิจาณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ...

เมื่อตอนนั้น บริษัทรักษาความปลอดภัยแห่งหนึ่ง ได้ย้ายผมมาที่คอนโดนี้ แล้วผมก็ได้รู้จักกับพวกพี่ๆ รปภ. ที่เขาอยู่มาก่อน เขาบอกกันว่า ‘ถ้ามาแล้วไม่เจอ.. แปลว่ามาไม่ถึง’ ตอนนั้นผมก็ไม่กลัวนะ คิดว่าคงแค่หลอกน้องใหม่.. ที่คอนโดนี้แปลกครับ คนมีเงินอยู่กันเยอะ แต่เงียบมากๆ เหมือนไม่มีคนเลย.. ผมเข้าไปทำงานได้ 3 เดือน แต่ก็ไม่เคยเจออะไรเลย จนมาเดือนที่ 4 ผมลืมไม่ลงเลยล่ะครับ วันนั้นผมเข้ากะดึก และเป็นเวร ต้องขึ้นไปเดินตรวจความเรียบร้อย ตั้งแต่ชั้น 21 ลงมาเรื่อยๆ จนถึงชั้น 1 ผลัดกันสามคน คนละ 1 ชั่วโมง คืนนั้นผมขึ้นไปคนแรก ตอนเที่ยงคืนพอดี ก็ไม่ได้คิดอะไร ผมกดลิฟท์ขึ้นไปชั้น 21 ตามปกติ.. แต่วันนั้นครับ ระหว่างที่ลิฟท์กำลังขึ้น ผมยืนชิดหน้าประตูลิฟท์ บรรยากาศเงียบสงัด อยู่ๆ ผมรู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาเฉยๆ และรู้สึกเหมือนมีเสียงหายใจ ดังมาจากด้านหลังผม ทั้งๆ ที่ผมอยู่คนเดียวในลิฟท์ ผมไม่กล้าหันหลังไปมองครับ ผมเลยกลั้นหายใจลองฟังดีๆ เผื่อว่าจะหูแว่วไปเอง แต่ก็ไม่ได้ยินอะไร.. พอขึ้นไปได้ถึงประมาณชั้น 12 จู่ๆ ไฟในลิฟท์ก็กระพริบ แว่บๆๆ ผมนี่ใจคอไม่ดีเลย แล้วมันก็ดับสนิทไปเฉยๆ โดยที่ลิฟท์ยังคงไปต่อนะครับ ผมนี่ขนลุกวาบเลย แต่พยายามไม่คิดอะไร และชั่วอึดใจเท่านั้นเอง เสียงมาเลยครับ.. เสียงหายใจ แบบหายใจแรงดัง ‘ฟืดดๆๆ’ แทบจะรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่ท้ายทอยผม เหมือนมีคนมาหายใจรดคออยู่ยังไงยังงั้น.. แล้วไฟก็ติดขึ้นมา พร้อมกับลิฟท์ที่ถึงชั้น 21 พอดี ผมรีบเดินออกไป โดยไม่หันหลังกลับไปมองเลย.. จากนั้น ผมก็เริ่มทำหน้าที่ไป โดยเดินลงทางบันไดไปเรื่อยๆ ผมเดินแบบค่อนข้างรีบเลยครับ จนถึงชั้น 12A ผมได้ยินอีกแล้วครับ คราวนี้เป็นเสียงหัวเราะของผู้หญิงครับ เหมือนดังก้องมาจากชั้นบน จากเดิน ผมนี่รีบเปลี่ยนเป็นวิ่งลงบันไดมาเลย.. จนมาถึงชั้นอะไรก็จำไม่ได้นะครับ สายตาผมก็ไปสะดุดกับอะไรบางอย่างเข้า.. สิ่งที่ผมเห็น คือร่างของผู้หญิง ตั้งแต่ช่วงคอ ทิ้งห้อยลงมาจากเพดาน ส่วนหัวจมหายไปกับเพดาน! ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ขาชา น้ำตาไหลแบบไม่รู้ตัว โลกหมุนแบบไม่รู้สึกอะไรสักอย่างแล้ว ผมได้แต่ถอยอย่างเดียว เอามือปิดหูตลอด จนออกไปถึงลิฟท์ รีบกดลงไปชั้น 1 ทันที และตลอดเวลาที่อยู่ในลิฟท์ ก็ยังคงมีเสียงหายใจดังอยู่ด้านหลัง.. และพูดว่า.. ‘จะไปไหน.. ไม่ตรวจก่อนหรอ..?’ ผมเอามือปิดหู น้ำตาไหลเพราะความกลัวสุดๆ ครับตอนนั้น.. พอลิฟท์ลงมาถึงชั้น 1 ออกมาเจอโอเปอร์เรเตอร์ และลูกบ้าน ที่นั่งกันอยู่ที่ล็อบบี้ เขาก็งงว่าผมเป็นอะไร เหมือนคนสติหลุด วิ่งร้องไห้ออกมาจากในลิฟท์..

หลังจากเหตุการณ์นั้น ผมลองถามพวกช่างประจำตึกเก่าๆ ดูแล้ว ก็ได้คำตอบว่า โดนกันทุกคนครับ ไม่มีใครไม่โดน.. เพราะเธอคนนี้ตกตึกตาย เมื่อสมัยตอนที่สร้างคอนโดนี้เสร็จใหม่ๆ แต่วิญญาณเธอกลับไม่ยอมไปไหนเลย..