ฝันสยอง

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเราเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งทางภาคใต้ เราขี่มอเตอร์ไซค์ไปเรียนทุกวัน และก็ต้องขี่กลับบ้านทุกวัน จนหลังๆกิจกรรมที่มหาลัยมันเยอะมาก เราจึงได้ขออาศัยอยู่กับเพื่อนแถวมหาวิทยาลัย เราแค่เข้าไปอยู่กับเพื่อนคืนแรกเท่านั้น ก็เริ่มเจอเหตุการณ์แปลกๆเลย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...สมัยที่เรายังเรียนอยู่ มทร.สงขลา เราขับมอเตอร์ไซค์ไปเรียนเพราะบ้านเราอยู่ อ.สทิงพระ มันก็ไม่ไกลแต่ว่าช่วงนั้นเรามีกิจกรรมมหาลัยถี่ๆ เราขับรถไปกลับไม่ไหวเลยไปขออาศัยนอนห้องเพื่อนแถวชัยมงคล-วชิรา หอนั้นอยู่ใกล้แค่วัด กะแบบเปิดหน้าต่างไปก็เห็นวัดแล้ว แต่พอค่ำเพื่อนมันก็ปิดหน้าต่างด้านนั้นมันบอกว่าหวาดเสียว ทีนี้เราร้อนไงเลยเปิดเพราะเพื่อนไปหาอะไรกิน เราก็นั่งทำงานไปคนเดียวที่ริมหน้าต่าง สักพักเสมือนท้องฟ้าก็วิปริตแปรปรวนทันใด ฝนก็ตกลงมาบางเบาเราหันไปมองในวัด ตอนนั้นมันมืดๆ มีไฟแพลมๆ เราก็เห็นว่ามีคนกำลังเดินวนรอบเจดีย์ตอนแรกมีคนเดียว สักพัก ก็ไม่รุ้มาจากไหนโผล่ออกมาเดินวนกันเต็มเลย เราก็มองว่าแปลกดีพอดีเพื่อนกลับมา เราก็เรียก “เฮ้ย แก มาแลอะไรนี่ต่ะ มีคนเดินวนรอบเจดีย์เต็มเลย”เพื่อนเรามาแล มันก็บอกไหนวะ มีแต่ลานวัด เราก็หันไปดู“เอ๊า แรกเดี๋ยวใจเห็นเดินวนกันเต็มเลยจริงๆ”เพื่อนว่า นั้นประสาทแล้ว เออ เราก็คงประสาทเองเลยเลิกสนใจ พอคืนต่อมา เพื่อนเรามันพากันซื้ออาหารทะเลไปตั้งวงปิ้งย่างกันในดงต้นสนใกล้ๆกับ มทร.สงขลา ตรงริมทะเลนะ เพราะเพื่อนๆมันมีอุปกรณ์ทำกินอยู่ กินๆกันอยู่ เราก็เห็นว่ามีคนมายืนมองกลุ่มของเราอยู่ตรงต้นสนไกลไปสัก30เมตร เป็นเงาคนเลย  เราก็มองแต่พอเราชี้ให้เพื่อนแล ก็ไม่มีเงานั้นแล้วทีนี้ก็เลยนั่งต่อ จัดสปายไปได้2ขวดแล้วเราว่าเราก็รู้สึกมึนๆ เลยนอนพับลงข้างเพื่อนๆหลับ พอเราหลับ ก็ฝัน ฝันว่าเรามาแถวนั้นตอนกลางวัน มีคนอยู่กันเต็มเลยเราก็เดินเข้าไปใกล้ๆ เห็นมีผู้ชาย2คน โดนจับมัดติดกับเสาไม้ มีคนยืนถือปืนรออยู่เราก็เดินเข้าไปถามว่า “นี้เค้าทำไหรอ่ะคะ” คนนั้น ก็ไม่ตอบ ยืนนิ่งหมดเลยตอนนั้นเรายืนอยู่ใกล้ๆคนที่โดนมัดกับเสาน่ะ แต่พอถึง เราไม่ทันได้เดินออกมาคนที่ถือปืน ก็รัวปืนกลใส่2คนนั้นไม่ยั้งเลย เหมือนเขาไม่เห็นว่าเรายืนอยู่ด้วยในฝันเราก็ยืนร้องกรี๊ดเลย ไม่กล้าขยับ ตับไตไส้พุง เลือดของคนนั้นนะ กระเด็นกระจุยกระจายมาติดเต็มหน้าเต็มตัวเราเลยแหละ ทีนี้พอเขาหยุดยิง เราก็หันไปมองข้าง ภาพติดตามายันตอนตื่นเลยนะแบบ สภาพอ่ะเละและพรุนไปหมด เลือดไหลนองทรายเลย แต่พอเราจะขยับเดินหลบมา ไอ่ศพน่ะ คว้าแขนเราหมับ ยื่นหน้ามาหาด้วย เราก็ร้องไห้ ดิ้นหนีปั๊ดๆๆๆๆ รู้ตัวอีกทีน่ะตื่นขึ้นมา เพื่อนพากันมามุงปลุกแล้ว คนใกล้ๆก็มีคนเดินมาแล เพื่อนเราว่า บ้าเออนอนร้องลั่นชายหาดอยู่เหมือนคนบ้า คนเดินมาแลแล้ว นึกว่าเป็นไร เราก็เล่าความฝันให้ฟัง พวกมันก็กินต่อจนเลิกวง กลับหอ ตอนเช้าเพื่อนเราพาไปทำบุญในวัด เราเจอหลวงตาที่มารับสังฆทานเรา เราเลยเล่าเหตุการณ์ที่เราเจอเรื่องแปลกๆให้ท่านฟัง ท่านก็ว่า“สมัยก่อน แถวชายหาดน่ะ เคยมีการประหารนักโทษข่มขืนนะ  ยุค ม.17 จอมพลสฤษดิ์น่ะแกโหดมาก มีลูกคนใหญ่คนโตเมืองสงขลากับเพื่อน ข่มขืนครูแล้วฆ่าแฟนเขาตายเลยโดนสั่งประหาร มัดหลักยิงแถวชายเลตรงที่มันฆ่าข่มขืนเขานั่นแล่ะ แล้วแถววชิรา-ชัยมงคลเนี้ยป่าช้าเก่าทั้งเพ กะเลยยังเหลืออยู่มั่งแหละ  ที่เขาไม่ไปไหนที”เออ พอรู้เราก็ไม่กล้าไปนั่งในป่าสน ริมทะเลที่อยู่แถวหน้า มทร.อีกเลยอ่ะ มันน่ากลัวมากๆเลยนะ ถึงจะแค่ฝัน ยังจำภาพหน้าเละๆของศพมันได้อยู่เลย…