หลวงพี่พาไปดูเปรต


      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้ผ่านมา 30 กว่าปีแล้ว พ่อผมเราให้ฟังว่าตอนนั้นพ่อของผมได้เรียนวิชาอาคมกับหลวงตาเมี้ยน เป็นหลวงตาอยู่ที่วัดราชนัดดา ทุกๆวันเวลาไปเรียน พ่อผมก็ต้องนำเครื่องเซ่นไปให้ผีกิน วันหนึ่งพ่อผมได้เจอหลวงพี่แดง หลวงพี่แดงได้ชวนพ่อผมไปดูบางสิ่งตอนกลางคืน และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...พ่อของผมตอนสมัยเป็นหนุ่มๆ  ยังไม่มีครอบครัว แกก็อาศัยอยู่ที่บ้านหลวงประดิษฐ์ไพเราะแถวๆ วัดราชนัดดา พ่อได้ร่ำเรียนวิชาช่างซ่อมเครื่องดนตรีไทยกับคุณตาอ้อนช่างมือดีของคุณหลวงฯ พ่อยังต้องมีภาระกิจอีกอย่าง  คือต้องแวะเวียนไปเรียนวิชาอาคมต่างๆกับหลวงตาเมี้ยน  ที่วัดราชฯอีกด้วย หลวงตาเมี้ยนแกเลี้ยงผี  พ่อต้องเอาเครื่องเซ่นไปให้ผีกินด้วย มีตาคนหนึ่ง ชื่อตาชู ก่อนแกตายแกเป็นมัคทายกฯ  ตอนแกมีชีวิตอยู่ แกก็ชอบอมเงินวัดยักยอกเอาเงินวัดไปสร้างบ้านช่องตัวเอง ตาชูแกไม่กลัวบาปกลัวกรรม สุดท้ายแกก็ตาย ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง….หลวงพี่แดง แกเป็นศิษย์เอกของหลวงตาเมี้ยน เรียกว่ามีวิชาอาคมแกร่งกล้าพอตัว วันหนึ่งพ่อก็เอาเครื่องเซ่นไปให้ผีของหลวงตาเมี้ยนตามปกติ หลวงพี่แดงก็ทักพ่อผม“ไอ้เล็ก  คืนนี้เอ็งอยากเห็นอะไรดีๆมั้ย ?” ( พ่อผมชื่อ “เล็ก” ) พ่อก็ตอบรับคำไป..พอตกดึกราวเที่ยงคืน พ่อก็ไปหาหลวงพี่แดงตามนัด พ่อเดินตามหลวงพี่แดงไปบริเวณลานข้างโบสถ์วัดราชนัดดา “ไอ้เล็ก ถ้าข้าบอกให้เอ็งจับจีวรข้า เอ็งก็จับนะ แล้วมองไปที่โบสถ์”หลวงพี่แดงหันมาสั่งพ่อ ก่อนจะยืนประนมมือสวดอะไรพรึมพรำ สักพักหลวงพี่แดงก็หันมาบอกให้พ่อจับจีวร พอพ่อจับจีวรเท่านั้น พ่อก็มองเห็น พ่อมองเห็นเงาดำๆรูปร่างคล้ายคนตัวผอมๆ แต่ร่างนั้นสูงใหญ่มาก สูงกว่าโบสถ์เสียอีก ร่างนั้นเดินวนอยู่รอบโบสถ์ พ่อยังเห็นว่าร่างนั้นยังเอามือละหลังคาโบสถ์เรื่อยไป นอกจากภาพที่เห็นแล้ว ยังได้ยินเสียง เป็นเสียงที่สูง ดังวี้ดๆ พ่อเล่าให้ผมฟังว่า เสียงที่ได้ยินมันไม่ได้รับรู้ที่หูนะ แต่มันดังอยู่ตรงกลางกระหม่อมดังวี้ดๆอยู่ตลอดเวลา พ่อขนลุกซู่ เย็นสันหลังวาบๆ ลามไปจนถึงท้ายทอยและด้วยความกลัว พ่อก็ลองปล่อยมือจากจีวรหลวงพี่แดง ทันใดนั้นภาพเงานั้นก็หายไปพอเอามือกลับไปจับจีวรอีก ก็เห็นภาพเงาดำๆร่างสูงใหญ่เดินเอามือละหลังคาโบสถ์เหมือนเดิมหลวงพี่แดง เอ่ยถามพ่อว่า “เป็นไงไอ้เล็ก ที่เอ็งเห็นนั้นนะ คือเปรตตาชู” พ่อผมก็พยักหน้า“ตอนมีชีวิตอยู่ก็โกงเงินวัด พอตายไปลูกเมียก็ไม่คิดจะทำบุญให้ก็ต้องกลายเป็นผีเปรตรอส่วนบุญอยู่ตรงนี้แหละ” หลวงพี่แดงกล่าวสรุป…

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม