พระธุดงค์ช่วยชีวิตไว้

       วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 2-3ปีก่อน ตอนนั้นเราเรียนเพิ่งจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ด้วยความที่เรารับปริญญาเพิ่งเสร็จ กลับบ้านมาก้เหนื่อยมาก จึงไปอาบน้ำนอน เรานอนหลับไปได้สักพัก เราก็เริ่มฝัน ซึ่งในฝันเรามีเพื่อนอีก 4 คน ที่เราไม่รู้จักและไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน พวกเราได้ไปเช่าบ้านกันหลังงหนึ่ง เดินเข้าบ้านไปได้ไม่นาน เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ในคืนๆหนึ่งเราหลับและฝันว่า เราไปเที่ยวกับเพื่อนๆ(แต่เราไม่รู้จักเค้าเลย แต่ในฝันคนพวกนี้เป็นเพื่อนเรา) ก็มีผู้หญิงรวมเราเป็น 3 คน ผู้ชาย 2 คน แล้วก็ไปเช่าบ้านพัก เปิดไปในบ้าน บรรยากาศอับๆ อึมครึม พวกเราก็เอาของไปเก็บในบ้าน จากนั้นเราก็ได้ยินเสียงโต๊ะล้ม เราก็วิ่งออกมาจากห้อง พร้อมกับเพื่อนผู้ชายอีกคนที่อยู่อีกห้องไปที่ห้องโถง เราเห็นเพื่อนผู้หญิง 2 คน กับเพื่อนผู้ชายอีกคน กำลังชักกระตุกอยู่ โดยมีเชือกแขวนคอกันอยู่ ร่างของพวกเขากระตุกไม่กี่ที ก็เหยียดเกร็งแล้วนิ่งไป ตาเหลือก ลิ้นจุกปากเรากับเพื่อนชายอีกคนตกใจกันมาก แต่ก็วิ่งเข้าไปหาเพื่อนเพื่อช่วยเพื่อนลงมา แต่ต้องหยุดอยู่กับที่เพราะมีร่างของผู้หญิงคนหนึ่งมายืนขวางไว้ เธอรูปร่างผอม ไม่สูงมาก ผมดำยาว ใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงขาสั้นสีดำ ตัวขาวซีด  เธอบอกว่า“ช่วยไม่ทันแล้ว ชั้นเอาพวกเพื่อนของเธอมาอยู่กับชั้นแล้ว มาสิ มาอยู่กับชั้น ชั้นเหงา”แล้วเธอก็มองไปที่เพดาน พวกเราก็มองตาม เหนือหัวเรา มีบ่วงเชือกคนละห่วงแล้วข้างตัวเราก็มีเก้าอี้คนละตัว เหมือนจะให้เรา ผูกคอ“แขวนคอตัวเองซะสิ เจ็บไม่นานหรอก แปปเดียวเอง ชั้นเคยทำมาแล้ว เร็วสิ แล้วเราจะได้อยู่ด้วยกัน”เธอบอกอย่างนั้น เราเห็นอย่างนั้น เรารีบวิ่งไปที่ประตูบ้าน พยายามเปิดประตูออกไป แต่เปิดไม่ออกทันใดนั้นก็ฉุกคิดถึงเพื่อน เพื่อนไม่ได้วิ่งกับเรา เรามองหาเพื่อน  ท่ามกลางแสงขมุกขมัวในบ้านเราเห็นเพื่อนเรากำลังก้าวขึ้นบนเก้าอี้ เราจะวิ่งไปห้ามเพื่อนแต่เราก้าวไม่ออก“นั่นไง เชือกอยู่ตรงหน้า แขวนคอตัวเองเลยสิ ”แล้วเพื่อนของเราก็แขวนคอตัวเอง ร่างของเพื่อนชักกะตุก ดิ้นไปมาตรงหน้าเรา เราเห็นอย่างนั้นก็พยายามพังประตูออกไป แต่ประตูเปิดไม่ออก แล้วเธอคนนั้นก็ค่อยๆเดินมาหาเรา แต่คอของเธอหักพับแขนขาเหยียดเกร็ง เราก็ยิ่งกระแทกประตูให้เปิด พยายามกรีดร้องเพื่อให้คนมาช่วย“เหลือคนเดียวแล้ว จะชักช้าไปทำไม รีบตามเพื่อนเธอไปสิ แล้วเราจะได้อยู่ด้วยกัน ชั้นเหงาชั้นอยู่คนเดียวมานาน เร็วๆสิ รีบแขวนคอสิ ทำเหมือนที่ชั้นทำ” เธอตะโกนเสียงดัง แต่เสียงที่ออกมาจากปากมันไม่ชัด มันเหมือนมีอะไรจุกที่คอเธออยู่ ในใจเราตอนนั้น เรากลัว กลัวสุดหัวใจเรามองไปที่เพื่อน ร่างของเพื่อนเราแน่นิ่งไปหมดแล้ว ห้อยต่องแต่งกันหมด เรากลัวจับใจเราพยายามเปิดประตูออกไป แต่สายตาเราเริ่มมองไปที่บ่วงเชือกที่ว่างอยู่อีกอัน“นั่นแหล่ะ มาสิ ไม่ต้องกลัว มาอยู่ด้วยกัน” เธอยืนใต้บ่วง เรารู้สึกว่าเธอยิ้ม ยิ้มแบบพึงพอใจมากที่เราเริ่มโอนอ่อนตามเธอ เรารู้สึกว่าขาเราเดินไปที่บ่วง แต่ใจเราพยายามต่อต้าน ตัวเราในฝันน้ำตาไหลพราก เรากลัวเรายังไม่อยากตาย แต่เราควบคุมตัวเราไม่ได้ เราค่อยๆเดินไปที่บ่วง ทันใดนั้น ประตูก็เปิดออก ปรากฏเป็นภิกษุชรารูปหนึ่ง ท่านเหมือนพระที่ออกธุดงค์ยืนอยู่ที่ประตูพร้อมกับแสงที่สว่างจ้าจนแสบตา“อาตมาขอบิณฑบาตชีวิตผู้หญิงคนนี้เถอะนะโยม อย่าก่อเวรก่อกรรมอีกเลยนะโยม”เราอาศัยช่วงตอนนี้รีบวิ่งออกจากบ้านไปหลบหลังพระส่วนเธอคนนั้นโกรธมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ เหมือนถูกตรึงอยู่กับที่“กูไม่หยุด กูจะเอาไปทุกคนที่มายุ่งกับกู คนนี้ก็ไม่ได้ กูก็จะเอาคนอื่นไปอีก ไม่หยุด”แล้วประตูก็ปิดลงอย่างแรง พร้อมแสงสว่างจากพระรูปนั้นสาดเข้าตาเราจนทุกอย่างพร่าไปหมด พร้อมกับเสียงสุดท้ายพระท่านว่า “ปลอดภัยแล้วนะโยม”แล้วทุกอย่างก็มืดลง แล้วเราก็สะดุ้งตื่น จึงได้รู้ว่าเราฝันไปแต่เป็นฝันที่น่ากลัวมาก เข้าใจเลยว่าความกลัวตายเป็นยังไง