เกือบไม่รอดเพราะไม่เชื่อแม่


       วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมยังเป็นเด็กครับ ยังเรียนอยู่ชั้น ม.1 โดยผมจะชอบไปว่ายน้ำเล่นในวันหยุดทุกๆสัปดาห์ ซึ่งก็จะมีน้องและเพื่อนน้องอีกคนไปด้วย และผมจะชอบแกล้งน้องทุกครั้งเวลาไปว่ายน้ำ และครั้งนี้ก็เช่นกัน ผมได้แกล้งจมน้ำ และหลังจากนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ครั้งหนึ่งตอนเด็กอายุประมาณ 12-13 ปี ช่วงมัธยมต้น ผมกับน้อง และเพื่อนน้องอีกหนึ่งคนชอบไปว่ายน้ำที่สระน้ำแห่งหนึ่งเป็นประจำ วันนั้นเวลาประมาณ 10 โมงเช้า ของวันเสาร์ ด้วยความที่เป็นเด็กที่ซนอยู่แล้ว ก็ได้แกล้งน้องเป็นประจำ แกล้งสารพัด จึงไม่แปลกที่วันนั้นผมต้องแกล้งน้องเป็นธรรมดา ตามนิสัยของผม วันนั้นออกจากบ้าน มาโดยที่ไม่ฟังคำเตือนของแม่ (ลูกอย่าลืมกินข้าวนะ เดี๋ยวไม่มีแรงว่ายน้ำ) พอถึงสระก็ไม่รีรอที่จะเล่นน้ำเลยกระโดดลงด้วยความดีใจ เพราะเรียนหนักมาทั้งอาทิตย์ อยากผ่อนคลายบาง พอเล่นน้ำได้สักพักก็เริ่มแกล้งน้อง โดยแกล้งทำเป็นจมน้ำ (ช่วยด้วย !! ช่วยด้วย !!) ด้วยความตกใจน้องก็ว่ายมาช่วยแล้วก็เข้าทางผม แฮร่ !! ต้องบอกก่อนน้องผมน่ารัก แบบเด็กขี้สงสัย คราวนี้ผมก็กะจะแกล้งน้องเป็นครั้งที่สอง แต่จู่ๆก็มีความรู้สึกหมดแรง อ่อนเพลีย แล้วก็ค่อยๆ จมลงไปก้นสระพยายามแหวกว่ายยังไงก็ขึ้นมาผิวน้ำไม่ได้ แล้วก็ชาไปทั้งตัว เพราะตะคริวกิน พอใกล้จะสิ้นลมหายใจเฮือกสุดท้าย ภาพที่ลอยมาคือ แม่ แม่บอกอะไรเราไว้? ทำไมเราไม่ฟัง? เรายังไม่ตอบแทนเค้าเลยเรายังตายไม่ได้นะ แล้วก็สลบไป จนมีคนสังเกตเห็นว่าเราดำน้ำไปนานมากเลยให้คนที่ดูแลสระลงไปเอาตัวผมขึ้นมา จากที่มีคนเล่าให้ฟัง ตัวผมเขียวมาก ปากม่วงจนน่ากลัว พี่ที่ดูแลสระได้ทำการปั้มลมให้ผมหายใจหลายสิบรอบ ผมก็ไม่ฟื้น จนรอบสุดท้ายยกมือไหว้ก่อนที่จะทำครั้งสุดท้าย ปรากฎว่าผมฟื้น พอลืมตามา ผมเห็นฝูงชนคนเต็มไปหมดยืนมุงดูผม ผมถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เพื่อรักษาตัว หมอได้เอกซเรย์ภายใน ปอดเสียหาย 30% เกิดจากสำลักน้ำเข้าไปในปอด พักฟื้นอยู่พักใหญ่ จึงกลับมาอยู่บ้านได้ พอถึงบ้านคนที่บ้านก็ได้ทำพิธีเรียกขวัญโดยไปไหว้ที่สระน้ำแล้วผูกสายสิญจน์ คนที่เป็นแม่บ้านที่สระก็เล่าให้ฟังว่า เช้าวันนั้นป้าเค้ามาทำงานตามปกติ ประมาณตี 5-6 โมง เค้าได้มากวาดใบไม้รอบสระ ป้าเค้าเห็นผู้หญิงแต่งตัวนุ่งโจงกระเบน ใส่สะไบ นั่งอยู่ขอบสระ พระก็เลยบอกว่านั่นมันผีพราย ผีสระน้ำมันจะไปเกิดกะจะเอาเองไปอยู่แทนมันละมั้ง ผมได้ยินแบบนี้ขนลุกไปทั้งตัวเลยถ้าวันนั้นผมเชื่อแม่ก่อนออกจากบ้านเรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม