มีห้องนาฏศิลป์ที่ไหนมีผีที่นั่น


      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...ผมเป็นนักเรียนมัธยมต้นครับ ผมมักจะเลิกเรียนประมาณบ่าย 3 โมงครับ แต่มีนักเรียนบางคนที่เรียนพิเศษจะยังไม่ได้ลงมา ซึ่งผมอยากเรียนพิเศษมาก แต่พ่อของผมไม่ให้เรียนครับ แต่ผมได้แอบไปเรียนพิเศษ ซึ่งคุณครูใจดีมาก พวกนักเรียนที่เรียนพิเศษทุกคนจะสนิทและคุณครูคนนี้มาก พวกผมจึงให้คุณครูเล่าเรื่องผีที่เคยเจอให้ฟัง คุณครูก็เล่าให้ฟัง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...ในช่วงตอนเย็น บ่าย 3 ที่นักเรียนจะลงมาจากห้องเพราะเป็นเวลาเลิกเรียน แต่ก็มีบางคนที่เรียนพิเศษ ซึ่งผมอยากเรียนพิเศษมากครับแต่พ่อไม่อยากให้เรียน มันเปลืองตังค์ ผมเลยแอบไปเรียนพิเศษ คุณครูก็ใจดีมากกกกคุณครูชื่อ ครูจ๋า นะครับ ได้สอนเกี่ยวกับการบ้าน หรือ ไม่ก็หาคำศัพท์ ประมาณนี้ แต่แล้ววันหนึ่งผมได้ถามคุณครูว่า เคยเจอผีรึเปล่า คุณครูก็บอกว่า “เคยเจอสิ” ผมเลยขอให้เล่าให้ฟังหน่อย ทุกคนอ้อนวอนอย่างกับคุณครูเป็นพระเจ้า คุณครูก็ตอบมาว่า "ได้แต่ถ้านอนไม่หลับ ครูไม่เกี่ยวหน่าาา" ตอนนั้นคุณครูได้ไปอบรมครับซึ่งอบรมที่โรงเรียนเก่า ครูผมก็ไปและเพื่อนของคุณครูก็ไปครับ โดยที่คุณครูจะนอนที่ชั้นหนึ่ง และ ชั้นสองจะปิดไว้ และทางขึ้นไปชั้นสองจะมีห้องนาฎศิลป์อยู่ทางขวา และ ห้องดนตรีไทยอยู่ฝั้งซ้ายโดยที่เพื่อนของคุณครูได้ไปชั้นบน แล้วครูสร ก็ขึ้นไปดูแล้วเริ่มเกิดเหตุการ์ณที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได้ เกิดเสียงดนตรีไทยบรรเลงขึ้นโดยเป็นเพลงที่ไม่สามารถรู้ได้ เพราะ ครูสรเป็นครูคณิต และได้เห็นเงาแปลกประหลาดเหมือนมีคนมารำอยู่ด้านหลัง พอหันหลังไปก็ไม่เจออะไร แล้วก็เหมือนมีใครอยู่ข้างหลังพอหันหลังกลับไปก็ไม่มี เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนครูเริ่มเกิดอาการกลัวเสียงระนาดก็บรรเลงเริ่มดัง ดังมากขึ้น ดังมากขึ้น หลังจากนั้น ครูสรกลัวจนกริ๊ดดดดดดดจนคนอื่นแตกตื่นกันหมด โดยที่ครูสรก็ได้วิ่งลงมาจนเกือบจะหัวล้มฟาดพื้นเพื่อนๆของครูจ๋าและครูจ๋า ก็ถามครูสรว่าเป็นอะไร ครูสรก็บอกแต่อย่างเดียวว่า ผีนางรำ ผีนางรำจนเพื่อนๆ และ ครูจ๋า ช่วยกันปลอบจนสงบลง

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม