คืนสุดท้ายที่เขาขนไก่

     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 3-4 ปีก่อน ตอนนั้นผมเรียน รด.ครับ เรียนถึงปี 3 แล้ว ผมก้ต้องไปฝึกภาคสนามที่เขาชนไก่ การเข้าค่ายผ่านไปได้ด้วยดีครับ ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย ทั้งคิดถึงบ้าน และลำบากมาก จนมาถึงคืนที่4 ผมได้เวรไปเฝ้าที่ห้องน้ำครับ และหลังจากนั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก้เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาครับ ผมได้เรียน รด.มาจนถึงปี3 และต้องไปฝึกภาคสนามที่เขาชนไก่เป็นเวลา5วัน4คืนครับ การฝึกเป็นไปได้ด้วยดีครับ เหนื่อยมากคิดถึงคนที่บ้านมาก คิดถึงเตียงนุ่มๆที่บ้าน คิดถึงอากาศปลอดโปร่ง เพราะที่นี่ฝุ่นเยอะมากจนจามออกมาน้ำมูกเป็นสีดำเลยครับ การฝึกดำเนินไปจนถึงวันที่4 ซึ่งเป็นวันที่เหนื่อยที่สุด เพราะต้องเดินเท้า9-10กิโล เพื่อไปฐานต่างๆ จนได้เจอกับสุดยอดครูฝึก “จ่านรก”ครับ ก็ฝึกกันไปหมอบคลานตามเรื่องตามราว จนฝึกเสร็จ กลับไปที่กองพัน ทุกคนเพลียมากแต่ก็ได้รับอนุญาติให้อาบน้ำได้สบายใจ เรื่องมันเริ่มมาจากเต๊นท์นอนของผมนั้นอยู่ในโซนที่จะต้องเป็นเวรยามในวันนั้นพอดี ซึ่งเป็นเวลาตี3-ตี4ครับ ผมก็นอนก่อนเลยตอน5ทุ่มผลัดก่อนหน้าก็มาปลุกตอนตี2กว่าๆ ผมจึงต้องลุกขึ้นไปเฝ้ายามครับปกติแล้วเขาจะแบ่งเป็นคู่ในการเฝ้า1ที่ แต่ เพื่อนผมนั้นต้องจัดของจัดกระเป๋าจึงบอกให้ผมล่วงหน้าไปก่อนผมก็ต้องไปเฝ้ายามคนเดียว จะเรียกว่าซวยหรืออะไรไม่รู้แต่ผมต้องไปเฝ้าหน้าห้องน้ำ ซึ่งมืดและดึกแล้ว วังเวงโคตรๆ ผมก็ยืนไปสักพักนึกขึ้นมาได้ จ่านั้นได้กำชับมาว่า “พื้นห้องน้ำต้องสะอาดห้ามมีรอยเท้าแม่แต่นิดเดียว” ผมก็หันไปมองเช็คในห้องน้ำ มันก็มีรอยเท้าอยู่คู่นึงดูจากรอยแล้วก็น่าจะเข้าห้องส้วมห้องแรกพอดี ผมก็ต้องเช็คว่ามีใครอยู่ในห้องนั้นหรือเปล่า จะได้รอเขาออกมาแล้วเช็ดถูทีเดียว เพราะตี4แล้วคงไม่มีใครมาใช้ต่อ “เข้าห้องน้ำอยู่ป่าวครับ” นี่คือสิ่งที่ผมตะโกนไป  “ครับ” เสียงตอบกลับจากคนในห้องน้ำ ผมก็ยืนรอหน้าห้องน้ำไปเรื่อยๆ รอแล้วรอเล่า 20นาทีแล้วจนเพื่อนที่เก็บของมา มาพร้อมรองเท้าแตะที่จะใส่เข้าไปทำความสะอาดได้โดยไม่เปื้อนพื้น แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจเรื่องคนในห้องน้ำอะไรเพราะคิดว่าวันสุดท้าย เขาอาจจะถ่ายหนักอยู่ ผมจึงให้เพื่อนเข้าไปทำความสะอาดข้างใน สมมุติว่าเพื่อนผมชื่อ ตี๋ “ตี๋ถูห้องอาบน้ำก่อนเลย” มันก็เข้าไปถูส่วนผมก็ยืนเฝ้าข้างหน้า จนตี๋มันถูห้องอาบน้ำเสร็จมันก็มาถามผม “ห้องส้วมต้องถูด้วยป่าว”ผมก็ตอบ “เออ แต่รอคนห้องแรกเขาเข้าเสร็จก่อนนะ” ไอตี๋ก็งง ถามผมว่า “ห้องไหนกูเดินเข้าไปดูไม่เห็นจะมีห้องไหนปิดประตูซักห้อง”ผมก็งงครับและหันไปมองห้องน้ำห้องนั้น ปรากฏว่าประตูมันเปิดอยู่.. ผมก็งงและดูที่รอยเท้า รอยเท้าก็มีเพียงแค่รอยเท้าที่เดินเข้าไป แล้ว.. เขาออกมาตอนไหน.. ซึ่งผมดูแล้ว มันมีทางออกเดียวแน่นอนซึ่งผมก็ยืนอยู่ตลอดและจะปีนออกก็ไม่ได้แน่นอน และรอยเท้าก็มีแค่รอยเดิมที่เป็นรอยเข้า แต่ไม่มีรอยที่เดินออกเลย.. แล้วรอยเท้าที่มีแค่เข้ามันคืออะไร.. ผมก็เลยไม่พูดอะไรครับ เพื่อนก็ล้างห้องน้ำเสร็จ ผมก็ยืนขนลุกอยู่หน้าห้องน้ำ รอบๆก็เป็นป่ามืดๆอีก ก็มีเท่านี้แหละครับ เรื่องที่ผมเจอมาขอให้น้องๆปีนี้ที่ไปเขาชนไก่ เดินทางปลอดภัย สุขภาพแข็งแรงกันทุกคนครับ