วิญญาณตามกลับบ้าน


      วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมาก สมัยนั้นเรายังเป็กเด็กอยู่เลยค่ะ เราเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯนะคะ แต่ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่ พ่อกับแม่ของเราไม่มีเวลาดูเรา จึงพาเราไปฝากลุงกับป้าเลี้ยงที่บ้านตาในจังหวัดกาญจนบุรีค่ะ เราไปอยู่ที่นั่นได้ไม่นาน ก็เจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อ 25 ปีที่แล้ว ช่วงนั้นเราอยู่ในช่วงปิดเทอมใหญ่ค่ะ  พ่อแม่เราไม่ค่อยมีเวลาเลี้ยงเราเลยพาเราไปฝากลุงกับป้า ไปฝากที่บ้านตาในจังหวัดกาญจนบุรี ในตอนนั้นเราก็มีลูกพี่ลูกน้องอายุไล่ๆกัน มาคอยชวนกันเล่นเลยไม่เหงา เพราะเวลาลูกพี่ลูกน้องคนนี้จะไปเที่ยวไหนก็จะคอยหนีบเราไปด้วย วันนั้นลุงเขยพ่อของน้องคนนี้ว่างเลยชวนเราไปกินข้าวกันเราก็ตามไปด้วยตามประสาเด็ก ก็นั่งมองวิวจากหน้าต่างรถไปเรื่อยๆ จนเข้าเขตสุสานทหารฝรั่งสมัยสงครามโลก เรา : ลุง ๆ ไหนบอกพามากินข้าวไง พามาที่นี่ทำไม? ลุง : ร้านมันอยู่ในนี้เพื่อนลุงบอกว่าข้าวคลุกกะปิที่นี่อร่อยมาก พวกเอ็งอยากกินกันไม่ใช่เหรอลุงเราพูดไปก็เลี้ยวเข้าไปจอดเทียบข้างๆ ร้าน (ตอนนี้ไม่รู้ว่ายังขายอยู่ไหม) พอลงจากรถได้บรรยากาศเย็นๆ วังเวง เราต้องลูบแขนตลอดเวลาเพราะขนแขนลุก ตอนที่กินข้าวกันอยู่ลุงเราก็เล่าประวัติศาตร์เกี่ยวกับสะพานมรณะให้ฟังเพราะมันเกี่ยวกับทหารที่อยู่ในสุสานที่นี่ เราก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอกค่ะตอนนั้นแค่ฟังผ่านๆเอาสนุกก็ไม่ได้คิดอะไร พอกินเสร็จก็กลับบ้านตาตามปกติค่ะ ตกกลางคืนเราก็ไปนอนที่บ้านลุงกับป้าอีกคนหนึ่ง เพราะลุงคนนี้ชอบตามใจเราเลยติดเค้า คืนนั้นจำได้แม่นเลยว่าลุง ป้า และหลานกำลังตั้งใจดูละครมงกุฎดอกส้มตอนจบค่ะ เราก็อั้นฉี่ไว้กลัวพลาดตอนสำคัญไป อธิบายก่อนนะคะห้องน้ำที่ต่างจังหวัดมักจะสร้างแยกออกมาจากตัวบ้านค่ะ เราก็เปิดประตูหลังบ้านจะออกไปฉี่เราก็เจอเป็นใส่ชุดกากีมอๆ เหมือนไปคลุกดินแดงมายังไงยังงั้นเลย หัวโล้นๆตัวใหญ่ยืนหันหลังห่างจากเราไปประมา 10 เมตรได้ ทีแรกเราก็คิดว่าเพื่อนของลุงเค้าแวะมาหา เราก็เลยถาม เรา : มาหาลุง….เหรอคะ? พอเค้ารู้ว่าเราเห็นเค้าก็ค่อย ๆ หันมาหาเราค่ะ สภาพที่เห็นคือเป็นฝรั่งเนื้อตัวมอมแมมเสื้อผ้าสีกากีเก่าๆ ขาดรุ่งริ่ง วันนั้นล่ะค่ะเข้าใจคำว่าใจล่วงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เค้าพยายามเดินลากขาและยื่นมือไขว่คว้ามาหาเราที่ยืนตะลึงก้าวขาไม่ออก กลัวก็กลัวทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนน้ำตาคลอมองเค้าเดินมาใกล้ๆ จนอีกไม่ถึงคืบมือของเค้าจะถึงเราแล้ว เราก็กรี๊ดออกมาสุดเสียงเลยค่ะ แล้วผู้ชายคนนั้นก็แตกเป็นเหมือนฝุ่นปลิวหายไปก่อนที่จะถึงเรา คืนนั้นลุงกับป้าต้องพาเราไปฉี่แล้วก็ต้องนอนกกเราทั้งคืน เช้ามาต้องพาไปทำบุญยกใหญ่แล้วขอพระกับสายสิญจน์มาคล้องให้ แล้วหลังจากนั้นมาเราก็ได้เจอได้สัมผัสสิ่งลี้ลับแบบนี้มาโดยตลอดค่ะ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม