ภาพติดตา

      เมื่อ 3 ปีก่อน ผมอยู่ม.6 ผมเป็นเด็กเชียงใหม่ครับช่วงนั้นแทบจะทุกอาทิตย์เลย ผมกับเพื่อนๆก็จะชวนกันออกไปสำรวจ(หรือลองของนั้นแหละครับ)ตามที่ต่างๆเช่นป่าช้าบ้างบ้านร้างบ้างหรือแม้แต่รีสอทร์ร้าง ไปเกือบทุกที่เท่าที่จะไปกันได้ เรื่องที่ผมจะเล่านั้นเป็นภาพที่ผม ยากที่จะลืมได้เลยครับ ผมกับเพื่อนราวๆ 10 คนได้ไปกันเยอะมากเพราะกลัวกัน ที่ๆผมไปกันนั้นเป็นบ้านร้างติดๆ กันประมาณ 3 หลัง คนแถวๆนั้นเค้าจะเรียก ว่าบ้าน13 เคยมีรายการๆหนึ่งได้มาสำรวจแล้วด้วย ตอนนั้นจำได้ว่าประมาณ4ทุ่ม ฝนตกปอยๆด้วยเลยทำให้แถวๆ นั้นมืดมากเราเดินเข้าไปเป็น2แถวคู่ ถือเทียนเข้าไป บ้านทั้ง 3 หลังจะมีทางเชื่อมติดกันหลายทางแต่พวกเราเดินเข้าหลังแรกเป็นหลังใหญ่สุด บริเวณบ้านเป็นบ้านปูนทั้งหลังแต่ผุพังมากต้องเดินอย่างระวังมาก พอเดินได้สักพักผมก็บอกเพื่อนๆ ว่าจะขึ้นชั้น2 ละนะ เพราะผมเดินนำหน้าสุด (ไปไหนมันให้นำตลอดเลย)พอกำลังเดินขึ้นผมกับเพื่อนๆก็ตกใจกัน รีบมองไปทางนั้น แต่กลับเป็นสุนัขสีขาวพันธ์พื้นบ้านธรรมดายืนอยู่ตรงบันไดทางขึ้น แล้วก็รีบวิ่งหนีเราไป ผมก็ไม่สนใจเดินขึ้นไปต่อ (ลืมบอกไปผมมีไฟฉายไปด้วย1อัน) แล้วก็ส่องไฟไปรอบๆและทันใดนั้นขณะที่ส่องไฟฉายไปตรงหัวมุมของระเบียงชั้น2 ตรงเยื้องๆ หน้าผมนั้น ผมรีบบีบมือเพื่อนคู่ผมที่เดินมาด้วยกันอย่างแรงเลย ภาพที่ผมเห็นนั้นเป็นหน้าเด็กผู้หญิงผมสั้นติดกิ๊ป เห็นแต่หัวมองมาทางผมด้วย มันเป็นภาพที่ติดตามาก จากนั้นผมก็ยังเดินสำรวจต่อไปเรื่อยๆ จนทั่วแล้วขากลับมาที่รถผมก็เล่าให้เพื่อนๆ ฟัง เพื่อนคนที่เดินคู่ผม ก็ถามว่าเจอเหมือนกันเหรอ มันเจอตอนเด็กคนนั้นกำลังหันหลังกลับไปมันตกใจมากแต่ไม่กล้าบอก และเพื่อนอีกคนก็บอกว่ามันเจอตั้งแต่ที่พวกเรากำลังเดินเข้าทางซุ้มประตูเข้า ว่ามีผู้หญิงชุดขาวผมยาวยืนอยู่ข้างๆ ประตูที่เรากำลังเดินผ่าน พวกเราตกใจกันมากเพราะบ้านหลังนั้น ไม่มีใครอยู่อย่างแน่นอน มันทั้งเก่าเพดานก็พัง