ที่ดินบริเวณนี้เคยเป็นเรือนจำเก่า


     เหตุการณ์เกิดขึ้นที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งในอำเภอเมือง จังหวัดระยอง เราเป็นนักเรียนหญิงชั้น ม.4 เย็นวันหนึ่งก่อนสอบ วันนั้นนัดติวหนังสือกันต่อกับเพื่อนผู้หญิงอีก 3 คน ที่ห้องเรียน พวกเราก็ซื้อขนมกันมากิน กะว่าคงอยู่กันยาวๆ เย็นนั้นเราทั้ง 4 คนก็ติวหนังสือกันไป จนกระทั่งจอย เพื่อนในกลุ่มบอกว่า เดี๋ยวพักก่อน ขอออกไปเข้าห้องน้ำ และจอยก็แยกตัวไป ระหว่างนั้นที่ห้องเรียน จู่ๆก็มีเสียงทุบประตูหลายๆ ครั้ง เสียงดังมาจากข้างนอก เราและเพื่อนอีก 2 คนตกใจมาก จึงลองออกไปดู และเสียงทุบก็ยังคงอยู่ตลอด มันดังมาจากห้องประชุมที่อยู่ใกล้ๆ เราเห็นว่าประตูถูกล็อคด้วยแม่กุญแจจากด้านนอก แต่เหมือนมีคนพยายามผลักประตูออกมาจากด้านใน จนประตูสั่นไปหมด เราและเพื่อนลองตะโกนเรียก แต่ก็ไม่มีคนตอบ เลยตัดสินใจลงไปข้างล่าง เจอป้าบัว แม่บ้านของโรงเรียนกำลังจะกลับ เราบอกว่ามีคนติดอยู่ในห้องประชุมข้างบนค่ะ ป้าบัวจึงตามขึ้นไป และเห็นว่ามีคนทุบประตูอยู่จริง ป้าบัวใช้กุญแจเปิดล็อคห้องประชุมเข้าไป แต่ปรากฏว่าในห้องประชุมไม่มีคนอยู่เลย และห้องนี้ไม่มีหน้าต่างหรือช่องลมใดๆเลยที่จะทำให้ประตูสั่นขนาดนั้นได้เลย..ทุกคนตกใจและกลัวมาก เราและเพื่อนๆ รีบกลับไปที่ห้องเรียนเพื่อเก็บของกลับบ้านทันที ระหว่างลงมาหน้าโรงเรียน ก็เห็นจอยนั่งอยู่ที่ม้าหินท่าทางตัวสั่น เราเล่าเรื่องทั้งหมดให้จอยฟัง จอยถึงกับร้องไห้ออกมา และเล่าว่าเมื่อกี้ตอนเข้าห้องน้ำเสร็จ ยืนส่องกระจกอยู่ เหลือบไปเห็นห้องน้ำห้องสุดท้ายที่ปิดอยู่ แต่ที่ช่องประตูด้านล่างเราเห็นขาผู้ชายมีโซ่ตรวนยืนอยู่ เรื่องราวของโรงเรียนแห่งนี้เฮี้ยนมาก จนกระทั่งความจริงถูกเปิดเผยว่า ที่ดินบริเวณนี้ เดิมเป็นเรือนจำเก่าจังหวัดระยองมาก่อน

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม