ไม่กล้านอนกับเพื่อนสนิท


     เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 6-7 ปีที่แล้ว เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งชื่อปอ ที่บ้านปอเป็นคนเคร่งศาสนา พ่อแม่ของปอเป็นคนทรงทั้งคู่ และปอก็เคยเล่าให้เราฟังว่า ปอเองก็เคยมีองค์มาลงเหมือนกัน ซึ่งตอนนั้นเราเป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ ก็เลยไม่ได้คิดอะไร ที่เราจะเล่าเป็นเหตุการณ์ตอนที่ไปเข้าค่ายอาสาเมื่อสมัยมัธยมปลาย โดยตอนนั้น เรา ปอ และเพื่อนๆ ในชั้นเรียนก็ไปกันโดยรถทัวร์ของโรงเรียน มีประมาณเกือบ 40 คน จุดหมายคือจังหวัดอุบลราชธานี ออกเดินทางบ่ายวันศุกร์ กลับเย็นวันอาทิตย์ ค้าง 2 คืนค่ะ ค่ายอาสาครั้งนี้ คือการไปเรียนรู้การใช้ชีวิตของชาวบ้านท้องถิ่นที่นั่น พอเดินทางไปถึงก็มืดแล้ว ที่พักของเราจะเป็นโรงแรมเล็กๆ ที่อยู่ค่อนข้างลึกเข้าไปจากถนนสายหลัก เรานอนห้องเดียวกับปอ ซึ่งตอนนั้นเราสองคนยังไม่ได้สนิทกันมาก เพราะปอเพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนอื่นได้ไม่นาน หลังจากอาบน้ำทำธุระส่วนตัวกันเสร็จ ก็ปิดไฟเข้านอนเลย โดยเปิดไฟห้องน้ำ และแง้มประตูไว้นิดหน่อยให้พอมีแสงสว่าง กลางดึกคืนนั้นเราตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงคนพูดอะไรพึมพำอยู่ใกล้ๆ เราตกใจมาก เลยหันไปที่ปอ เราเห็นปอนอนหลับตา แต่ปากขมุบขมิบพูดอะไรพึมพำ และน้ำเสียงที่ได้ยินนั้นกลับแหบแห้งเหมือนชายแก่ ซึ่งฟังไม่รู้เรื่อง จับใจความไม่ได้ ตอนนั้นเรารู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลังทันที เลยตัดสินใจวิ่งออกจากห้องไปเคาะประตูหา เพลิน กับ ยุ้ย ที่อยู่ห้องข้างๆ และเล่าให้ฟัง พอได้ยินแบบนั้น ก็ไม่มีใครกล้าไปที่ห้องเราเลย ผ่านไปสักพักใหญ่ สุดท้ายพวกเราทั้ง 3 คนก็รวบรวมความกล้ากลับไปที่ห้อง เราซึ่งพอเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นคือปอนั่งคุกเข่าอยู่บนเตียง ผงกหัวขึ้นลงซ้ำๆ ดูผิดปกติมาก จนเราต้องตะโกนเรียกชื่อปอเสียงดัง ปอถึงจะหันหน้ามา ทำหน้าสงสัย และถามว่า ‘เกิดอะไรขึ้น แล้วเพลินกับยุ้ยมาทำอะไร?’ เราเลยเล่าสิ่งที่เห็นให้ฟัง แต่ปอกลับหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดด้วยเสียงเรียบง่ายว่า ‘อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกพวกแก เราเคยถูกทำพิธีเปิดร่างทรง เป็นคนที่เป็นทางผ่านให้วิญญาณได้ ถ้าเมื่อไหร่ที่ร่างกายอ่อนเพลีย จิตอ่อน อาจมีโอกาสที่วิญญาณเร่ร่อนจะมาผ่านร่างเราได้ง่าย’ พอได้ยินแบบนั้น ทั้งแนน เพลิน และยุ้ย ก็ได้แต่มองหน้ากัน พูดอะไรไม่ออก แล้วเราก็ขอย้ายไปนอนที่ห้องของเพลินกับยุ้ยทั้ง 2 คืนเลยค่ะ จากวันนั้นจนถึงตอนนี้ เรากับปอก็เป็นเพื่อนสนิทกัน คุยกันได้ปกติดี และเรา 2 คน ก็เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันอีก แต่เมื่อไหร่ที่ต้องไปค้างคืนที่ไหน เราก็จะขอแยกห้องนอน โดยที่ปอก็เข้าใจดีว่าเรากลัว

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม