กลัวมากกว่าอาย


    เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน คืนนั้นผมไปดูหนังกับเพื่อนอีกคน หลังจากที่ดูหนังจบก็สี่ทุ่มกว่าได้ ตอนนั้นร้านค้าต่างๆ ในห้างก็ปิดกันหมดแล้ว อยู่ๆ ผมรู้สึกปวดท้องขึ้นมา ต้องเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนั้นเลย โชคดีที่ยังมีห้องน้ำเปิดอยู่ ผมกับเพื่อนก็เข้าห้องน้ำไป พอเข้ามาห้องน้ำชายก็เห็นป้าแม่บ้านคนหนึ่งน่าจะกำลังเตรียมอุปกรณ์ทำความสะอาดอยู่ที่ห้องในสุด ผมก็ไม่สนใจ ปรี่เข้าห้องน้ำไปเลย ถ้าจำไม่ผิดห้องน้ำน่าจะมีอยู่ประมาณ 8 ห้อง ผมเข้าห้องรองสุดท้าย โดยที่ห้องสุดท้ายรู้กันว่า จะไม่มีชักโครก มีแต่ก๊อกน้ำใช้สำหรับล้างอุปกรณ์ทำความสะอาดของแม่บ้าน ลักษณะห้องน้ำก็จะเหมือนกับห้องน้ำตามห้างทั่วไป แต่ค่อนข้างเก่า ประตูห้องน้ำก็จะมีช่องว่างที่เท้า สูงประมาณคืบหนึ่ง เพื่อนผมมันก็ยืนฉี่อยู่ที่โถฉี่ ส่วนผมก็นั่งทำธุระไป เล่นเกมมือถือไป สักพักก็ได้ยินเสียงเพื่อนผมกดน้ำ และตะโกนมาว่า ‘เร็วๆ นะเว้ย กูไปรอข้างนอก’ ผมก็ตอบรับไป ระหว่างนั่งอยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียงเดินไปเดินมาระหว่างห้องน้ำห้องสุดท้ายกับทางเดิน และก็เสียงเปิดน้ำซู่ซ่าเป็นครั้งคราว ในใจผมก็คิดว่าคงเป็นป้าแม่บ้านกำลังทำความสะอาดรอบสุดท้ายล่ะมั้ง แต่พอผมนั่งฟังดีๆ มันแปลกๆ ตรงที่เสียงที่ได้ยินมันเป็นเหมือนเดิมทุกรอบเลย คือ เสียงเดิน 3-4 ก้าว เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังแกร๊ก เสียงเปิดน้ำซู่ลงถัง และ เสียงเดิน 3-4 ก้าว เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังแกร๊ก เสียงเปิดน้ำซู่ลงถัง และ เสียงเดิน 3-4 ก้าว เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังแกร๊ก เสียงเปิดน้ำซู่ลงถัง วนซ้ำไปมาอยู่อย่างนั้น จนผมตะโกนออกไปว่า ‘ป้าๆๆ’ จนเสียงป้าแกหยุดไป แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา ผมก็เล่นเกมต่อ ระหว่างนั้นเอง ก็มีเสียง ‘ครืดๆๆ’ ดังมา และหางตาผมก็เหลือบไปเห็นเป็นเหมือนไม้ถูพื้น แล่บเข้ามาผ่านตรงช่องประตูด้านล่างเป็นจังหวะเหมือนถูพื้นนั่นล่ะครับ ผมเล่นเกมไปแต่ก็นึกในใจว่าทำไมป้าแกถึงได้มาถูตรงหน้าห้องผมถี่จัง หรือว่าป้าเขาอยากจะถูในห้องผมให้เสร็จๆ เลยจะทำเป็นมาถูไล่ ดัง ‘ครืดๆๆ’ พอผมละสายตาจากมือถือ และมองที่ช่องประตูดีๆ สิ่งที่ผมเห็น ที่มันแล่บผ่านช่องประตูตลอด มันไม่ใช่ไม้ถูพื้นครับ แต่มันคือเส้นผมคน! ผมยาวๆ ผมนี่ตัวชาเลยครับตอนนั้น และจากนั้นไม่กี่อึดใจ มันพุ่งมาเลยครับ ลอดเข้ามาทางช่องประตู เป็นหัวของป้าแก่ๆ ผู้หญิงผมยาวรุงรัง ดวงตาจ้องมาที่ผม ผมมองอยู่อย่างนั้นไม่ถึงเสี้ยววินาที ก่อนหัวนั้นจะพุ่งกลับออกไป! ผมร้องกรี๊ดลั่นเลยครับ โทรศัพท์ตกพื้นกระจาย จนเพื่อนผมได้ยินก็วิ่งเข้ามาตะโกนถามหา ผมนี่รีบเปิดประตูทั้งๆ ที่ยังไม่เสร็จธุระเลยครับ ตอนนั้นกลัวมากกว่าอายแล้ว จนพอทำธุระเสร็จผมก็เล่าให้เพื่อนฟัง และผมก็ลองเหลือบไปดู ห้องน้ำห้องสุดท้าย ที่มาของเสียง ปรากฏว่า มีดอกไม้ อาหาร ธูปเทียน จัดใส่ถาดวางอยู่ที่พื้นครับ เห็นอย่างนั้นนี่ผมกับเพื่อนรีบออกไปจากห้างอย่างไวเลยครับ และผมก็คุยกันว่าป้าแม่บ้านที่เราเห็นตอนเข้ามาห้องน้ำทีแรกคงจะเอาของเข้ามาไหว้อะไรสักอย่างที่ห้องน้ำห้องนั้นแน่ๆ จนตอนนี้ผมกับเพื่อนก็ไม่ได้ไปถามหรือไปสืบว่ามันเคยเกิดอะไรขึ้นที่นั่นมาก่อน รู้แค่เพียงว่าห้างแห่งนี้เคยมีคนฆ่าตัวตายอยู่บ่อยครั้ง

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม