ไม่นอนค้างบ้านเพื่อนอีกเลย


     ท้าวความก่อนนะคะ ตั้งแต่เราเกิดมาก็มีแต่คนทักว่าเรามีเซนส์ มีของดีอยู่ในตัว บางคนทักแม่เราบ้าง บอกว่าลูกสาวน่ะเป็นคนมีสัมผัสพิเศษ ตอนแรกเราเฉยๆ กับเรื่องแบบนี้มาก จนได้มาเจอเข้ากับตัวเอง สมัยเราเรียนอยู่ ปวช. ที่จังหวัดนนทบุรี มีอยู่ครั้งหนึ่งเราเลิกเรียนค่ำมาก เลยตัดสินใจไปนอนบ้านเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆ กับวิทยาลัย จำได้แม่นว่าวันนั้นเป็นวันพุธเพราะมีรายการคนอวดผี บ้านเพื่อนเราเป็นหมู่บ้านเก่าๆ บ้านร้างเยอะมาก บรรยากาศจะเงียบๆ มีเสียงจิ้งหรีด เราตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร ลักษณะบ้านเพื่อนเราจะเป็นบ้านเดี่ยว 2 ชั้นหลังเล็กๆ ห้องนอนไม่ได้ติดแอร์ จะเปิดหน้าต่างรับลม มีผ้าม่านปิด แต่ก็จะปลิวเวลามีลม ทีนี้พอเราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เข้ามานอนดูคนอวดผีกับเพื่อนบนเตียง แต่เพื่อนเราเผลอหลับไปก่อน เราก็นอนคุยโทรศัพท์กับแฟนไปด้วย ช่วงนั้นเวลาประมาณเที่ยงคืนได้ เราได้ยินเสียงเหมือนคนขยำถุงพลาสติกดัง ‘กรอบแกรบๆ’ มาจากข้างนอก เราเลยลุกไปเปิดม่านมองตรงหน้าต่างค่ะ มองลงไปเป็นบ้านข้างๆ เห็นผู้ชายสูงวัยกำลังลากถุงขยะมาทิ้งหน้าบ้าน เลยไม่สนใจอะไร ตอนนั้นแฟนยังอยู่ในสาย แฟนเราถามว่ามีอะไรหรอ? เราก็บอกว่าไม่มีอะไร จนเรานอนหลับไป ประมาณตี 3 ตื่นมาตกใจค่ะ เพราะหนูแฮมสเตอร์ที่เพื่อนเลี้ยงไว้ในกรง มันออกมาวิ่งข้างนอกเองค่ะ ประตูกรงถูกเปิดทิ้งไว้เฉยๆ เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จับหนูใส่กรงแล้วนอนต่อ จนคราวนี้กำลังจะหลับ พอดีมีลมพัดวูบมา ม่านเปิดเลยมีแสงข้างนอกเข้ามา แวบเดียวเท่านั้นค่ะ ตรงหน้าเตียงเราเห็นเป็นเด็กผู้ชายตัวดำ นั่งกอดเข่าพิงตู้เสื้อผ้า และยิ้มให้เรา! เราตกใจขนลุกทันทีเลย เริ่มรู้สึกแล้วว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ เราก็ลองเพ่งไปที่ตู้เสื้อผ้าอีกที ประตูตู้มันเปิดอ้าอยู่ เราจำได้ว่าก่อนนอนมันปิดอยู่ เลยลุกขึ้นไปปิด หลังจากนั้นนี่นอนไม่หลับเลยค่ะ รู้สึกเหมือนมีคนมาวิ่งไปมารอบห้อง มาดึงผ้าห่มบ้างก็มี จนเราได้แต่คลุมโปงตลอดเลย แต่เพื่อนเรานี่หลับสนิทเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จน 6 โมงเช้า เพื่อนเราตื่นมาถามเราว่าตื่นแล้วหรอ? เราก็บอกไปว่าตื่นแล้ว ทั้งๆ ที่ไม่ได้นอนเลย แล้วเพื่อนเราก็เดินไปอีกห้องหนึ่ง ส่วนเราจะเปลี่ยนชุดเตรียมกลับบ้าน พอเปิดตู้เสื้อผ้าเท่านั้นล่ะ เรารู้สึกขนลุกมาก คือมันเย็นแบบผิดปกติ เลยรีบเอาชุดแล้วปิดตู้ และรีบไปเข้าห้องน้ำ พออาบน้ำเสร็จออกมา เห็นตู้เสื้อผ้าเปิดอ้าอยู่! เลยเดินไปถามเพื่อนที่อยู่อีกห้องว่า ‘มึงเปิดตู้หรอ?’ เพื่อนบอกว่าไม่ได้เปิด ตอนนั้นเราก็มองหน้าเพื่อนแล้วบอกว่า ‘กูไม่ไหวละ มีอะไรที่บ้านมึงป่าวเนี่ย? เล่ามาให้หมด..’ เพื่อนเรามันก็อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นาน จนยอมบอกว่า ‘เจ้าของบ้านคนเก่าเล่าให้ฟังว่ามีเด็กผู้ชายเล่นซ่อนแอบกับน้องสาวในตู้เสื้อผ้า และให้น้องสาวล็อคกุญแจตู้ ส่วนน้องสาวก็ไปซ่อนที่อื่น จนเด็กผู้ชายหายใจไม่ออก เรียกใครก็ไม่ได้ยิน จนสุดท้ายขาดใจตายในตู้ จนเค้าขายบ้านให้ ย้ายของออกหมดเหลือแต่ตู้เสื้อผ้าที่ไม่ได้เอาไปด้วย แต่เค้าก็ไม่เคยทำอะไรกูนะ..’เพื่อนเราถามกลับอีกว่า ‘ที่เจอเมื่อคืน ได้ด่าในใจหรือแช่งอะไรมั้ย?’ เราบอกว่าป่าวเลย  เพื่อนเราบอกว่า ‘ดีแล้ว.. เพื่อนกูเคยด่า แล้วสักพักโดนถีบตกที่นอนเลย’ แค่นั้นยังไม่พอนะคะ พอเราถามถึงลุงข้างบ้านที่ทิ้งถุงขยะเมื่อคืน พอเพื่อนได้ยินกลับสีหน้าเปลี่ยน และบอกเราว่า ‘ข้างบ้านกูเป็นบ้านร้างว่ะ..’ เรานี่อึ้งไปเลยจากนั้นไม่ว่าจะเลิกเรียนดึกแค่ไหน ก็ไม่ขอมานอนบ้านเพื่อนคนนี้อีกเลยค่ะ

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

โรงเรียนสุดหลอน

พนักงานหลอกลวง