สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมาเตือน


      เรื่องที่กำลังจะเล่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเรา เพื่อน และรุ่นพี่อีกเกือบ 10 คน ที่เป็นพยานได้ในคืนนั้น ช่วงนั้นรุ่นพี่ ม.6 กำลังจะจบการศึกษา ก็ตามประสามีการจัดงานปัจฉิมนิเทศ แล้วก็อยู่กันถึงดึกดื่น นั่งคุยกันเอะอะเสียงดังบ้าง จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงประมาณเที่ยงคืน พวกเราก็มานั่งกันหน้าโรงเรียนเพื่อที่จะแยกย้ายกันกลับ แต่ก็ยังมีบางส่วนที่ยังอยู่ต่อ ซึ่งก็คือกลุ่มเรา ต้องบอกก่อนว่าตรงหน้าโรงเรียนเราจะมีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง สูงเท่าตึก 3-4 ชั้นได้ กลุ่มเราจะนั่งกันตรงโต๊ะม้าหินหลังต้นไม้นี้ ห่างไปสักประมาณ 5 เมตรได้ นั่งคุยกันไปสักพัก เราก็เห็นลุงคนหนึ่งปั่นจักรยานผ่านมา มีคนซ้อนท้ายมาด้วย มาพร้อมกับเสียงกระดิ่งจักรยาน ‘กริ๊งๆๆ’ พอลุงแกขี่ผ่านต้นไม้ใหญ่ไป อยู่ๆ รุ่นพี่เราคนหนึ่งก็ร้อง ‘เหี้ย!’ เสียงดังขึ้นมา แล้วเค้าก็นิ่งไป พร้อมกับบอกพวกเราว่ารีบกลับบ้านกันเถอะ ไอ้เราก็รีบเก็บของเตรียมจะกลับ เพราะดูสีหน้าพี่เค้าแปลกๆ พอจะเดาได้ว่าคงไปเห็นอะไรเข้าแน่ๆ ระหว่างที่เก็บข้าวของกันนั้น ลุงคนเดิมก็ปั่นจักรยานกลับมา พร้อมเสียงกระดิ่งเป็นจังหวะ ‘กริ๊งๆๆ’ ครั้งนี้ทุกคนมองตามเสียงเป็นตาเดียว และก็เห็นเหมือนกันว่ามีคนซ้อนเป็นผู้หญิง ผมดำยาวจนปิดหน้า พอจักรยานผ่านหลังต้นไม้ไปเท่านั้นแหละ เห็นชัดเลยว่าผู้หญิงคนนั้นกระโดดหายเข้าไปในต้นไม้ต่อหน้าต่อตาพวกเรา! พร้อมกับลุงที่ขี่จักรยาน ก็หันมายิ้มให้พวกเราด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่ภายในดวงตาลึกกลวง ไม่มีนัยน์ตา! แล้วก็ปั่นจักรยานหายไปในความมืด พวกเราทุกคนไม่พูดอะไรกันเลย เหมือนสื่อสารกันด้วยสายตารู้กัน เก็บกระเป๋าวิ่งแยกย้ายกันกลับบ้านทันที เช้าอีกวันพวกเรากับรุ่นพี่กลุ่มเมื่อคืนก็มาคุยกันว่าเห็นเหมือนกันใช่ไหม? ทุกคนตอบเสียงเดียวกันคือ ‘เห็น!’ เพราะภาพที่เห็น และเสียงมันชัดเจนมากจนเหมือนของจริง จากนั้นเราได้มีโอกาสไปคุยกับลุงยามที่เฝ้าโรงเรียน ถามถึงจักรยานปริศนาที่ปั่นผ่านหน้าโรงเรียน ลุงยามจึงได้เล่าให้ฟังว่า ‘เคยมีลุงคนหนึ่ง แกจะปั่นจักรยานเก็บของเก่าแถวโรงเรียน และบริเวณวัด แต่ลุงแกเพิ่งจะตายไปนะ โดนรถชนพร้อมกับจักรยานคู่ใจของแก ส่วนผู้หญิงที่ซ้อนมาถ้าให้เดา คงเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนเรานี่ล่ะ เรียกกันว่าแม่ประดู่ ซึ่งก็เป็นชื่อของต้นไม้ที่อยู่คู่ประจำโรงเรียนเราเช่นกัน ว่ากันว่าห้ามตัดเด็ดขาด ใครที่ตัดต้นไม้โดยไม่มีการทำพิธีขออนุญาติ จะต้องเกิดอาเพศหรือมีอันเป็นไป ท่านคงออกมาเตือนว่าดึกมากแล้ว ให้พวกเรากลับบ้านกันได้เเล้วล่ะมั้ง..’ หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่เคยคิดจะอยู่ที่โรงเรียนดึกๆ กันอีกเลย ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ขอกินน้ำหน่อย!

รูปภาพ
สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องเล่าจากบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟังครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ เพื่อนได้เล่าว่า... เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและแม่ของแฟนครับ ซึ่งผมเป็นคนไม่กลัวผี แต่ก็ได้มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น เข้าเรื่องกันเลยนะครับ... ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมได้พาแฟนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในภาคอีสาน เราเดินทางจากกรุงเทพฯ แต่เช้าตรู่ จนถึงที่หมายในช่วงหัวค่ำ ด้วยความที่เดินทางมาเหนื่อย พอไปถึงบ้านเราก็กินข้าวกินปลา อาบน้ำเข้านอนเลย เหตุการณ์ก็ดูปกติเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา จนเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นแต่เช้า เก็บข้าวของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ จากนั้นก็มานั่งกินข้าวที่แคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงใกล้ๆ ซึ่งด้านหลังแคร่จะมีบ่อน้ำ และถัดไปอีกหน่อยก็จะเป็นป่าช้าเก่า ซึ่งปัจจุบันมีต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี จึงไม่ได้คิดอะไร ก็นั่งเล่นตามปกติ.. หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เผลอหลับไปบนแคร่นั้น จังหวะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น จู่ๆ ผมก็เห็นชายแก่ ผมขาว เคราขาวยาวรุงรัง ไม่ใส่เสื้อ นุ่งโจงกระเบนลายผ้าขาวม้า มาหยุดยืนที่ปลายเท้าของผมพร้อมกับหญิงวัยกลา
อ่านเพิ่มเติม

โรงเรียนสุดหลอน

รูปภาพ
สวัสดีครับวันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งจะมาเล่าให้ฟัง ซึ่งเกิดขึ้นในโรงเรียนเก่าแก่แห่งหนึ่ง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรายังเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในตัวเมืองกรุงเทพฯ ก่อนอื่นต้องเท้าความก่อนว่า โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ อายุร่วม 100 กว่าปีได้ มีตึกเก่า มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำโรงเรียนมากมาย เรื่องเล่าหลอนๆ ต่างๆ ก็แน่นอนว่ามีมากมายเช่นกัน ใครเคยเรียนที่นี่ก็น่าจะเคยได้ยินกันมาบ้าง อย่างเรื่องโทรศัพท์ปริศนาในห้องหมวดวิชาภาษาอังกฤษ ที่มักจะโทรเข้ามาทุกวัน ในเวลาเดิม คือช่วงเวลา 6 โมงเย็น แต่ที่แปลกคือเมื่อรับสาย ต้นสายจะไม่มีเสียงตอบรับ อาจารย์เก่าแก่ที่อยู่ที่นี่มานานจะทราบกันดี ท่านเล่าถึงสาเหตุของโทรศัพท์ปริศนานี้ว่า.. เมื่อก่อนมีอาจารย์ท่านหนึ่งที่ต้องอยู่เวร แกก็ขึ้นไปตรวจดูความเรียบร้อยที่ชั้นโรงยิม แต่วันนั้นเกิดมีโจรบุกปล้น อาจารย์ท่านนั้นจึงได้รีบโทรมาแจ้งที่หมวดภาษาอังกฤษ เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรับสาย และแกก็ถูกโจรฆ่าตายที่นั่น เ
อ่านเพิ่มเติม

พนักงานหลอกลวง

รูปภาพ
     วันนี้ก็มีเรื่องเล่าของบุคคลท่านหนึ่งมาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่า...เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว ประมาณ 10 กว่าปีก่อน ตอนนั้นเรากับเพื่อนได้พากันไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ซึ่งไปกันหลายคนนะคะ พวกเราก็เข้าเช็คอินที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยเช็คอินแยกเป็น 2 ห้อง เพราะกลัวจะนอนไม่สบาย หลังจากที่เราแยกกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกมาพักอีกห้องหนึ่ง ก็ได้เข้าห้องไปพักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเหตุการณ์ก็เริ่มเกิดขึ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า...ตอนไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน เป็นเมืองที่คนไทยยังไม่นิยมไปเท่าไหร่เลยมีโรงแรมให้เลือกไม่เยอะมาถึงก็เจอดีเลย เขาบอกว่าโรงแรมนี้ใหม่มากไม่ต้องกลัวอะไร (แถวนั้นผีดุเพราะชายแดน)ตอนมาถึงก็เกือบ 3 ทุ่มแล้วเลยไม่ได้สำรวจอะไรมาก พนง.บอกลิฟท์เสียต้องเดินขึ้นบันได ห้องเราเป็นห้องเบอร์ 314 ประเด็นคือโรงแรมนี้มีห้อง 311 312 แล้วข้ามไป 314 เลย พนง.ก็บอกว่ามี แต่ไม่มีคนอยู่เลขมันไม่ดี ห้อง 314 เลยเป็นห้องที่กว้างที่สุดในโรงแรม ระหว่างเดินก็สงสัยว่าทำไมโรงแรมนี้ไม่มีหน้าต่างตรงบันไดทางขึ้นเลย ปิดๆแบบตึกพาณิชย์มาก มาถึงห้อง พนง.บอกว่าห้ามเปิดระเบียงนะ ข้างหลั
อ่านเพิ่มเติม